Prevodi za „umrubeln“ v slovarju nemško » poljski

umju̱beln* GLAG. preh. glag.

umjubeln

gotować [dov. obl. z‑] owację

verju̱beln* GLAG. preh. glag. pog.

verjubeln

przehulać pog.

ụnter|jubeln GLAG. preh. glag. pog. (andrehen)

unterjubeln

wciskać [dov. obl. wcisnąć]

jdm etw unterjubeln

wciskać [dov. obl. wcisnąć] komuś coś pog.

er hat sich daj. von ihr ein Auto unterjubeln lassen

[on] pozwolił jej wcisnąć sobie samochód pog.

umrụnden* GLAG. preh. glag.

umrunden

okrążać [dov. obl. okrążyć]

verü̱beln* [fɛɐ̯​ˈʔyːbəln] GLAG. preh. glag.

jdm etw verübeln

brać [dov. obl. wziąć] komuś coś za złe

jdm eine Bemerkung verübeln

wziąć komuś za złe jakąś uwagę

man kann es ihm nicht verübeln

nie można mu tego mieć [lub brać] za złe

man verübelt ihr, dass sie dagegen gestimmt hat

ma się jej za złe, że głosowała przeciwko

beju̱beln* GLAG. preh. glag.

die Sieger bejubeln

wiwatować na cześć zwycięzców

zu̱|jubeln GLAG. nepreh. glag.

jdm zujubeln

wiwatować na cześć kogoś

ạn|kurbeln GLAG. preh. glag.

1. ankurbeln TEH. (in Gang setzen):

den Motor ankurbeln

uruchamiać [dov. obl. uruchomić] silnik

2. ankurbeln (in Schwung bringen):

ankurbeln Konjunktur, Wirtschaft

napędzać [dov. obl. napędzić]

a̱u̱f|gabeln GLAG. preh. glag. pog.

aufgabeln Person:

aufgabeln

wyhaczać [dov. obl. wyhaczyć ]pog.

aufgabeln

wyrywać [dov. obl. wyrwać ]pog.

a̱u̱f|möbeln GLAG. preh. glag. pog.

1. aufmöbeln (aufmuntern):

aufmöbeln

podnosić [dov. obl. podnieść] na duchu

2. aufmöbeln:

aufmöbeln (beleben) (Kaffee)

ożywiać [dov. obl. ożywić]

aufmöbeln (beleben) (Kaffee)

stawiać [dov. obl. postawić] na nogi pog.

3. aufmöbeln Kenntnisse:

aufmöbeln

odświeżać [dov. obl. odświeżyć]

aufmöbeln

odkurzać [dov. obl. odkurzyć ]fig

4. aufmöbeln (in besseren Zustand bringen):

aufmöbeln

podreperowywać [dov. obl. podreperować]

a̱u̱s|hebeln GLAG. preh. glag. (zu Fall bringen)

aushebeln

anulować

aushebeln

unieważniać [dov. obl. unieważnić]

aushebeln

uchylać [dov. obl. uchylić]

mit diesem Gesetzentwurf wird der Versuch unternommen, das Recht eines jeden Bürgers auf Arbeit auszuhebeln fig

ten projekt m. spol ustawy jest próbą pozbawienia prawa do pracy wszystkich obywateli

ụm|rühren GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

umrühren

mieszać [dov. obl. za‑]

unter ständigem Umrühren aufkochen

gotować, stale mieszając

I . ụm|rüsten GLAG. preh. glag.

umrüsten Fahrzeug:

umrüsten

przerabiać [dov. obl. przerobić]

II . ụm|rüsten GLAG. nepreh. glag. VOJ.

umrüsten

przezbrajać [dov. obl. przezbroić]

ho̱ch|jubeln GLAG. preh. glag. pog.

1. hochjubeln (übertrieben loben):

hochjubeln

wychwalać

2. hochjubeln AVTO. (auf hohe Drehzahl bringen):

einen Motor hochjubeln

doprowadzać silnik do najwyższych obrotów

ạb|hobeln GLAG. preh. glag.

1. abhobeln (glätten):

abhobeln

heblować [dov. obl. o‑]

das Abhobeln

heblowanie sr. spol

2. abhobeln (entfernen):

abhobeln

zestrugiwać [dov. obl. zestrugać]

beim Abhobeln der Rinde

przy zestrugiwaniu kory

3. abhobeln (kleiner machen):

abhobeln

zheblować

eine Kante abhobeln

zheblować krawędź

I . ạb|nabeln GLAG. preh. glag.

abnabeln Neugeborenes:

abnabeln

odcinać [dov. obl. odciąć ]przecinać [dov. obl. przeciąć ] pępowinę

abnabeln

przecinać [dov. obl. przeciąć ]

II . ạb|nabeln GLAG. povr. glag. fig, šalj. (sich lösen, sich unabhängig machen)

abnabeln

przeciąć pępowinę fig pog.

sich von jmd/etw abnabeln

uniezależniać [dov. obl. uniezależnić] się od kogoś/czegoś

sie wollte sich von ihrem Elternhaus abnabeln

[ona] chciała przeciąć pępowinę, łączącą ją z domem rodzinnym

ạn|pöbeln GLAG. preh. glag. slabš. pog.

anpöbeln

zaczepiać [dov. obl. zaczepić ]slabš. pog.

anpöbeln

napastować slabš.

bene̱beln* GLAG. preh. glag.

benebeln (Alkohol) Sinne

mącić [dov. obl. za‑] [w głowie]

benebeln (Duft)

odurzać [dov. obl. odurzyć]

schon ein Glas Wein kann mich richtig benebeln

jeden kieliszek m. spol wina wystarczy, żeby zamącić mi w głowie

ein benebelnder Duft durchzog den Raum

odurzający zapach m. spol wypełnił pomieszczenie

brạbbeln [ˈbrabəln] GLAG. preh. glag. pog.

brabbeln

mówić [dov. obl. powiedzieć] niewyraźnie

frei|rubbeln GLAG.

Geslo uporabnika

freirubbeln preh. glag.

zdrapywać

sie rubbelt mit dem Finger versteckte Wörter frei prim.

zdrapała zdrapkę palcem i znalazła ukryte słowa

nach dem Freirubbeln werden Sie ein Login und ein Passwort für Zugang vorfinden prim.

po zdrapaniu znajdziecie Państwo login i hasło dostępu

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

nemščina

Hier kann er den weltgewandten Plauderer geben und hier kann er spendabel sein, weil er vorher sein Westgeld vorteilhaft auf dem Schwarzmarkt umrubeln konnte.

de.wikipedia.org