Prevodi za „zamachał“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . pauscha̱l [paʊ​ˈʃaːl] PRID.

1. pauschal (undifferenziert):

pauschal Behauptung, Urteil

ogólny

2. pauschal FINAN.:

pauschal

ryczałtowy

3. pauschal (insgesamt):

pauschal

całkowity

pauschal

całościowy

II . pauscha̱l [paʊ​ˈʃaːl] PRISL.

1. pauschal (undifferenziert):

pauschal beurteilen

ogólnie

das kann man so pauschal nicht sagen

ogólnie nie można tego tak powiedzieć

2. pauschal FINAN.:

pauschal abrechnen, zahlen

ryczałtem

etw pauschal versichern

ubezpieczać [dov. obl. ubezpieczyć] coś ryczałtem

Gebühren pauschal festsetzen

ustalać [dov. obl. ustalić] opłaty w formie ryczałtu

pauschal 100 Euro berechnen

naliczać [dov. obl. naliczyć] 100 euro tytułem ryczałtu

I . patriarcha̱l [patriar​ˈçaːl] PRID. PRISL., patriarcha̱lisch [patriar​ˈçaːlɪʃ] PRID.

patriarchal Gesellschaft:

patriarchal

patriarchalny

II . patriarcha̱l [patriar​ˈçaːl] PRID. PRISL., patriarcha̱lisch [patriar​ˈçaːlɪʃ] PRISL.

patriarchal reagieren, regieren:

patriarchal

patriarchalnie

scha̱l [ʃaːl] PRID.

1. schal (abgestanden):

schal Bier

zwietrzały

2. schal (inhaltsleer):

schal Leben

jałowy

schal Leben

pusty

Scha̱l <‑s, ‑s [o. ‑e]> [ʃaːl] SAM. m. spol

Schal

szal[ik] m. spol

Schal (aus Seide)

fular m. spol

epocha̱l PRID. ur. jez.

1. epochal (Epoche machend):

epochal

epokowy

epochal

przełomowy

eine epochale Entdeckung

epokowe [lub przełomowe] odkrycie sr. spol

eine Entdeckung von epochaler Bedeutung

odkrycie o przełomowym znaczeniu

das ist wieder eine ihrer epochalen Ideen iron., šalj.

to jest znowu jeden z jej genialnych pomysłów iron.

2. epochal SCHULE:

epochaler Unterricht

przedmiot m. spol trwający tylko jeden semestr [lub jedno półrocze]

hạlt|machenst. pravopis GLAG. nepreh. glag.

haltmachen → Halt

glej tudi Halt , Halt

Hạlt² <‑[e]s, ‑e [o. ‑s]> SAM. m. spol

1. Halt (Stopp):

Halt

postój m. spol

ohne Halt durchfahren (Zug)

przejeżdżać [dov. obl. przejechać] bez zatrzymania

Halt machen

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać] się

vor nichts Halt machen

nie cofać [dov. obl. cofnąć] się przed niczym

2. Halt:

Halt (Trittstelle beim Bergsteigen)

stopień m. spol

Halt (Greifstelle)

uchwyt m. spol

Hạlt¹ <‑[e]s, brez mn. > SAM. m. spol

1. Halt:

Halt (Stütze)

podpora ž. spol

Halt (Gleichgewicht)

równowaga ž. spol

als Halt gedacht sein

być pomyślanym jako podpora

Halt suchen

szukać oparcia

Halt finden

znaleźć oparcie

den Halt verlieren

tracić [dov. obl. s‑] równowagę

keinen Halt haben

nie mieć żadnej podpory

dem Haar Halt geben fig

modelować fryzurę

2. Halt (Rückhalt, moralische Unterstützung):

Halt

oparcie sr. spol

an jdm/etw einen Halt haben

mieć w kimś/czymś podporę

innerer Halt fig

zasady ž. spol mn.

innerer Halt fig

kodeks m. spol moralny

ạb|machen GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

1. abmachen pog. (entfernen):

etw [von etw] abmachen

usuwać [dov. obl. usunąć] coś [z czegoś]

2. abmachen (vereinbaren):

etw [mit jdm] abmachen Termin, Preis

uzgadniać [dov. obl. uzgodnić] coś [z kimś]

wir haben abgemacht, dass ...

uzgodniliśmy, że...

abgemacht!

zgoda ž. spol !

3. abmachen pog. (ableisten):

abmachen

odbywać

abmachen

odbyć

abmachen

odbębniać [dov. obl. odbębnić ]pog.

ạn|machen GLAG. preh. glag.

1. anmachen pog. (befestigen, anbringen):

anmachen

przymocowywać [dov. obl. przymocować]

etw an der Tür anmachen

przymocować coś do drzwi

2. anmachen pog. (anstellen):

anmachen

włączać [dov. obl. włączyć]

3. anmachen (zubereiten):

anmachen Salat

przyrządzać [dov. obl. przyrządzić]

anmachen Gips, Mörtel

mieszać [dov. obl. wy‑]

4. anmachen pog. (gefallen, reizen):

jdn [total] anmachen (Projekt, Film)

pochłaniać [dov. obl. pochłonąć] kogoś [bez reszty] fig

das macht mich [gar] nicht an pog.

to mnie [w ogóle] nie kręci [lub nie rajcuje] pog.

das macht mich [gar] nicht an pog.

to mnie [wcale] nie rusza pog.

5. anmachen pog. (flirten, ansprechen, anbändeln):

anmachen

podrywać [dov. obl. poderwać ]pog.

er versuchte sie anzumachen

[on] próbował ją poderwać

6. anmachen pog. (rüde ansprechen):

jdn anmachen

zaczepiać [dov. obl. zaczepić] kogoś pog.