Prevodi za „Ostpolen“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

zespolenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zespoleɲe] SAM. sr. spol

1. zespolenie brez mn. (czynność):

zespolenie

Verein[ig]ung ž. spol

2. zespolenie (stosunek płciowy):

zespolenie

Vereinigung ž. spol

ostoja <rod. ‑oi, mn. ‑je> [ostoja] SAM. ž. spol

1. ostoja več. lp (oparcie):

ostoja

Stütze ž. spol

ostoja

[Rück]halt m. spol

mieć w kimś ostoję

in jdm einen Rückhalt haben

mieć w kimś ostoję

sich tož. auf jdn verlassen können

2. ostoja ŽEL.:

ostoja

Rahmen m. spol

3. ostoja BIOL.:

ostoja

Refugialgebiet sr. spol

4. ostoja fig. (bastion):

ostoja

Hort m. spol fig.

ostoja

Bollwerk sr. spol fig.

główna ostoja

Hochburg ž. spol

ostrew <rod. ‑rwi, mn. ‑rwie> [ostref] SAM. ž. spol AGR.

ostrew

Leiterbaum m. spol

ostro <ostrzej> [ostro] PRISL.

1. ostro (intensywnie):

ostro wiać

scharf

ostro wiać

stark

ostro świecić

intensiv

2. ostro (energicznie):

ostro reagować, hamować

scharf

ostro reagować, hamować

energisch

wziąć się ostro do roboty

sich tož. energisch an die Arbeit machen

3. ostro (bezwzględnie):

ostro odpowiedzieć, skrytykować

scharf

ostro odpowiedzieć, skrytykować

rücksichtslos

4. ostro (wyraziście):

ostro odcinać się od tła

sich tož. deutlich vom Hintergrund abheben

ostrze <rod. ‑rza, mn. ‑rza> [ostʃe] SAM. sr. spol

1. ostrze (krawędź):

ostrze

Schneide ž. spol

ostrze

Klinge ž. spol

postawić sprawę na ostrzu noża

kategorisch eine Entscheidung fordern

sprawa stanęła na ostrzu noża

es stand auf des Messers Schneide

2. ostrze (czubek):

ostrze

Spitze ž. spol

ostatek <rod. ‑tka, mn. ‑tki> [ostatek] SAM. m. spol

1. ostatek (reszta):

ostatek

Rest m. spol

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zum Schluss

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zuletzt

do ostatka (całkowicie)

vollkommen

być zmęczonym do ostatka

todmüde sein

być zmęczonym do ostatka

vor Müdigkeit umfallen

przemoczony do ostatka

bis auf die Knochen durchnässt

przemoczony do ostatka

tropfnass

gonić ostatkami sił

auf [o. aus] dem letzten Loch pfeifen

kto zjada ostatki, ten [jest] piękny i gładki

wenn du aufisst, scheint morgen die Sonne

na ostatek

zu guter Letzt

na ostatek

schließlich

fraza:

ostatki mn. (ostatnie dni karnawału)

Fastnacht ž. spol

ostroga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [ostroga] SAM. ž. spol

ostroga

Sporn m. spol

fraza:

zdobyć ostrogi

sich daj. die Sporen verdienen

dać koniowi ostrogę

einem Pferd die Sporen geben

trzasnąć ostrogami

die Hacken zusammenschlagen

ostrość <rod. ‑ści, brez mn. > [ostroɕtɕ] SAM. ž. spol

1. ostrość t. FOTO. (węchu, rysów):

ostrość

Schärfe ž. spol

nastawić ostrość

scharf stellen

2. ostrość (wyrazistość: widzenia):

ostrość

Klarheit ž. spol

ostrość

Schärfe ž. spol

3. ostrość (bezwzględność: sądu):

ostrość

Härte ž. spol

ostrość

Schärfe ž. spol

z całą ostrością

mit voller Schärfe

z całą ostrością

mit allem Nachdruck

ostrzec [ostʃets] dov. obl., ostrzegać [ostʃegatɕ] <‑ga> GLAG. preh. glag.

ostrzec kogoś przed kimś/czymś

jdn vor jdm/etw warnen

ostrzeń <rod. ‑enia, mn. ‑enie> [ostʃeɲ] SAM. m. spol BOT.

ostrzeń

Hundszunge ž. spol

ostrzew <rod. ‑u, mn. ‑y> [ostʃef] SAM. m. spol BOT.

ostrzew

Quellbinse ž. spol

rzępolenie SAM.

Geslo uporabnika

rzępolenie sr. spol pej pog.

Dudelei ž. spol pog. pej

rzępolenie sr. spol pej pog.

Gefiedel sr. spol pog. pej

jego rzępolenie na flecie działa mi na nerwy prim.

sein Gedudel auf der Flöte geht mir auf die Nerven