Prevodi za „Stocks“ v slovarju poljsko » nemški

stoicki [stoitski] PRID.

stoicki ur. jez. t. FILOZ.:

stoicki

stoisch

fraza:

stoicki spokój

stoische Ruhe ž. spol

stoik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [stoik] SAM. m. spol

1. stoik FILOZ.:

stoik

Stoiker(in) m. spol (ž. spol)

pisma stoików

Schriften ž. spol mn. der Stoiker

2. stoik ur. jez.:

stoik

Stoiker m. spol ur. jez.

opanowanie stoika

Beherrschtheit eines Stoikers ž. spol

stonka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [stonka] SAM. ž. spol

1. stonka ZOOL.:

stonka

Kartoffelkäfer m. spol

2. stonka brez mn. slabš. lub šalj. (tłum wczasowiczów):

stonka

Touristenmeute ž. spol slabš. lub šalj. pog.

stopka <rod. ‑pki, mn. ‑pki> [stopka] SAM. ž. spol

1. stopka pomanjš. od stopa

stopka

[kleiner] Fuß m. spol

kurza stopka

Hahnentritt m. spol

chatka [lub domek] na kurzej stopce

≈ Hexenhaus sr. spol

2. stopka TIPOGRAF.:

stopka dociskowa

Druckscheibe ž. spol

stopka dociskowa

Druckstück sr. spol

stopka wydawnicza

Impressum sr. spol

stopka wydawnicza/książki

Fußzeile ż

3. stopka (okucie kolby: karabinu):

stopka

Registriernummer ž. spol

glej tudi stopa

stopa <rod. ‑py, mn. ‑py> [stopa] SAM. ž. spol

1. stopa ANAT.:

stopa

Fuß m. spol

od stóp do głów

von Kopf bis Fuß

od stóp do głów

vom Scheitel bis zur Sohle

u stóp góry

am Fuße des Berges

pod stopami

unter den Füßen

paść do czyichś stóp

jdm zu Füßen fallen

2. stopa (część pończochy, skarpety):

stopa

Füßling m. spol

3. stopa (poziom):

stopa dyskontowa

Diskontsatz m. spol

stopa inflacji

Inflationsrate ž. spol

stopa procentowa

Zinssatz m. spol

stopa rentowności

Rentabilitätsrate ž. spol

stopa wzrostu cen

Preissteigerungsrate ž. spol

stopa życiowa

Lebensstandard m. spol

wahania stóp procentowych

Schwankungen ž. spol mn. der Zinssätze

odpowiadać z wolnej stopy

aus freiem Willen antworten

4. stopa TEH.:

stopa

Fuß m. spol (alte Längeneinheit, 28-31 cm)

5. stopa LIT.:

stopa metryczna

Versfuß m. spol

I . stoczyć <‑czy> [stotʃɨtɕ]

stoczyć dov. obl. od staczać

II . stoczyć <‑czy> [stotʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. (zniszczyć)

stoczyć

beschädigen

stoczyć

zerfressen

rdza stoczyła karoserię samochodu

der Rost m. spol hat sich durch die Karosserie des Autos gefressen

korniki stoczyły dębowy stół

Borkenkäfer m. spol mn. haben den Eichentisch beschädigt

glej tudi staczać

I . staczać <‑cza dov. obl. stoczyć> [statʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. staczać (spychać w dół):

staczać bryłę, kamień

hinunterwälzen

2. staczać (rozgrywać):

stoczyć pojedynek

ein Duell austragen

stoczyć bitwę

eine Schlacht schlagen

II . staczać <‑cza dov. obl. stoczyć> [statʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. staczać:

staczać (zsuwać się) (kamień)

herunterrollen

2. staczać fig. (podupadać moralnie):

staczać

verkommen

staczać się na [samo] dno

unter die Räder kommen pog.

stoisko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [stoisko] SAM. sr. spol

1. stoisko (w sklepie):

stoisko

[Verkaufs]stand m. spol

2. stoisko (stragan):

stoisko

Stand m. spol

stoisko z owocami

Obststand m. spol

mieć stoisko na targach handlowych

einen Stand auf der Messe haben