Prevodi za „WIKEN“ v slovarju poljsko » nemški

wiking <rod. ‑a, mn. ‑owie> [vikiŋk] SAM. m. spol ZGOD.

wiking

Wiking[er](Wikingerin) m. spol (ž. spol)

wiking

Normanne(Normannin) m. spol (ž. spol)

winien¹ [viɲen] PRID.

1. winien (będący sprawcą):

jest mu winien dwieście złotych

er ist ihm zweihundert Zloty schuldig

jest mu winien dwieście złotych

er schuldet ihm zweihundert Zloty

Bogu ducha winien

vollkommen unschuldig

Bogu ducha winien

unschuldig wie ein Lamm sr. spol

2. winien FINAN.:

winien

Soll sr. spol

glej tudi winny , winny , winny

winny³ (-nna) <rod. ‑nnego, mn. ‑nni> [vinnɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl. (osoba)

winny (-nna)

Schuldige(r) mf

winny² [vinnɨ] PRID.

1. winny (zrobiony z wina):

winny

Wein-

ocet winny

Weinessig m. spol

moszcz winny

Traubensaft m. spol

moszcz winny

Traubenmost m. spol

winna latorośl

[Wein]rebe ž. spol

2. winny pog. IGRE (pikowy):

as winnyy

Pikass sr. spol

winny¹ [vinnɨ] PRID.

1. winny (odpowiedzialny):

być winnym czegoś

an etw daj. schuldig sein

być winnym czegoś

sich tož. einer Sache rod. schuldig machen ur. jez.

on jest wszystkiemu winny

er ist an allem schuld

2. winny (dłużny):

jest mi winny 100 złotych

er schuldet mir 100 Zloty

jest mi winny 100 złotych

er ist mir 100 Zloty schuldig

Bogu ducha winny

unschuldig wie ein Lamm sr. spol

oskarżyli Bogu ducha winnego człowieka!

sie haben einen völlig unschuldigen Menschen angeklagt!

...a Bogu ducha winny klient płaci coraz więcej

... und der Kunde m. spol , der nichts dafür kann, muss immer mehr zahlen

token SAM. m. spol RAČ.

token

Token m. spol

wikt <rod. ‑u, brez mn. > [vikt] SAM. m. spol przest

wikt šalj.:

wikt

Verpflegung ž. spol

wikt

Kost ž. spol

domowy wikt

Hausmannskost ž. spol

fraza:

wikt i opierunek pog.

Verpflegung ž. spol

wikt i opierunek pog.

Kost ž. spol und Logis sr. spol

wiklina <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [viklina] SAM. ž. spol

1. wiklina (wierzba):

wiklina

Weidengebüsch sr. spol

2. wiklina brez mn. (ścięte pędy tych krzewów):

wiklina

Weidentrieb m. spol

wiklina

Weidenrute ž. spol

3. wiklina brez mn. pog. (rzeczy zrobione z pędów wierzbowych):

wiklina

Korbwaren ž. spol mn.

meble z wikliny

Korbmöbel ntpl

wikariusz <rod. ‑a, mn. ‑e> [vikarjuʃ] SAM. m. spol, wikary [vikarɨ] SAM. m. spol <rod. ‑rego, mn. ‑arzy> prid. sklan. obl. REL.

wikariusz

Vikar m. spol

wikariusz generalny

Generalvikar m. spol

wikariusz apostolski

apostolischer Vikar

I . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. wikłać (czynić niejasnym):

wikłać sprawę

[ver]komplizieren

2. wikłać (wplątywać):

wikłać kogoś w coś

jdn in etw tož. verwickeln [o. verstricken ur. jez. ]

3. wikłać (plątać):

wikłać

durcheinanderbringen

wikłać

verwirren

wikłać

verheddern

wikłać wełnę

Wolle verheddern pog.

II . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. wikłać:

wikłać (komplikować się) (akcja, wątek)

verwickelt [o. komplizierter] werden

2. wikłać (wplątywać się):

wikłać się w coś

sich tož. in etw tož. verstricken ur. jez.

wikłać się w coś

in etw tož. hineingezogen werden