Prevodi za „Walmart“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

walkman® <rod. ‑a, mn. ‑y> SAM. m. spol TEH.

walkman

Walkman ® m. spol

słuchać muzyki z walkmana

Musik mit einem Walkman ® hören

walet¹ <rod. ‑a, mn. ‑y> [valet] SAM. m. spol IGRE

walet

Bube m. spol

walka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [valka] SAM. ž. spol

1. walka (bitwa):

walka z kimś/czymś

Kampf m. spol mit jdm/etw [o. gegen jdn/etw]

walka o coś

Kampf um etw

pole walki VOJ.

Schlachtfeld sr. spol

walka wręcz

Nahkampf m. spol

stanąć do walki

sich tož. kampfbereit aufstellen

walka żywiołów

Kampf der Elemente

walki byków/kogutów

Stier-/Hahnenkampf m. spol

walka podjazdowa

Guerillakrieg m. spol

duch walki

Kampfgeist m. spol

nierówna walka

ungleicher Kampf

ogień walki pog.

Glut ž. spol des Kampfes

walka na śmierć i życie

ein Kampf auf Leben und Tod

2. walka brez mn. (rywalizacja, próba przezwyciężenia):

walka z kimś/czymś

Kampf [o. Ringen sr. spol ] mit jdm/etw

walka ze złem

Kampf gegen das Böse

walka z wiatrakami

Kampf gegen Windmühlen fig.

3. walka brez mn. (dążenie do czegoś):

walka o władzę

Machtkampf m. spol

walka o stołki

Kampf um Posten

4. walka (rozgrywki sportowe):

walka z kimś/czymś

[Wett]kampf m. spol mit jdm/etw

5. walka brez mn. fig. (zmaganie się: żywiołów):

walka

Kampf m. spol

walka o byt

Kampf ums Dasein

walka o byt

Existenzkampf m. spol

walka dobra ze złem

der Kampf zwischen Gut und Böse

walor <rod. ‑u, mn. ‑y> [valor] SAM. m. spol

1. walor ur. jez. (dodatnia cecha):

walor

Qualität ž. spol

walor

Vorzug m. spol

walor

Vorteil m. spol

walory smakowe

geschmackliche Vorzüge m. spol mn.

2. walor nav. v mn. pog. FINAN.:

walor

Wertpapiere ntpl

walor

Effekten mn.

3. walor UM.:

walor

Valeurs m. spol mn. (Abstufung von Licht und Schatten)

I . walać <‑la> [valatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (brudzić)

walać coś czymś

etw mit etw schmutzig machen [o. bekleckern pog. ] [o. besudeln]

dziecko wala sobie palce farbkami

das Kind sr. spol bekleckert sich daj. die Finger mit Farben

II . walać <‑la> [valatɕ] GLAG. povr. glag.

1. walać pog.:

walać (być porozrzucanym) (rzeczy)

verstreut herumliegen

walać (być porozrzucanym) (rzeczy)

umherliegen ur. jez.

książki walały się po całym mieszkaniu

die Bücher ntpl lagen in der ganzen Wohnung verstreut

2. walać (brudzić się):

walać się czymś

sich tož. mit etw beschmutzen [o. bekleckern pog. ]

3. walać (tarzać się):

walać

sich tož. herumwälzen

walać się w sniegu

sich im Schnee herumwälzen