Prevodi za „dbając“ v slovarju poljsko » nemški

bajać <‑je [lub ‑ja]; pret. baj [lub ‑jaj]> [bajatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. bajać ur. jez. (opowiadać baśnie):

bajać

Märchen erzählen

2. bajać pog. (fantazjować):

bajać

Unsinn reden

baju, baju, będziesz w raju

das glaubst du doch selbst nicht

baju, baju, będziesz w raju

das kannst du deiner Großmutter erzählen

bajać trzy po trzy

dummes Zeug [zusammen]reden pog.

pajac <rod. ‑a, mn. ‑e, rod. mn. ‑ów> [pajats] SAM. m. spol

1. pajac (błazen, arlekin):

pajac

Bajazzo m. spol

pajac

Spaßmacher m. spol

pajac

Possenreißer m. spol

2. pajac (zabawka, ćwiczenie):

pajac

Hampelmann m. spol

robić pajace

Hampelmänner machen

3. pajac slabš. pog. (niepoważny człowiek):

pajac

Kasper m. spol pog.

4. pajac slabš. pog. (człowiek ubrany niestosownie):

pajac

Clown m. spol

pajac

Pfingstochse m. spol slabš. pog.

nabajać <‑je; pret. nabaj [lub nabajaj]> [nabajatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez. (napleść, naopowiadać bajek)

nabajać

Märchen erzählen t. fig. pog.

Ala przyszła i nabajała plotek o znajomych

Ala ž. spol kam und erzählte Märchen über ihre Bekannten pog.

odtajać [ottajatɕ]

odtajać dov. obl. od tajać

glej tudi tajać

tajać <‑je; pret. taj; dov. obl. od‑> [tajatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. tajać:

tajać (rozmarzać) (lód, śnieg)

tauen

tajać (rozmarzać) (lód, śnieg)

schmelzen

tajać (gleba)

auftauen

2. tajać samo v nedov. obl. (wracać do normalnej temperatury):

tajać dłonie

auftauen

moje stopy tają powoli

meine Füße tauen langsam auf

3. tajać samo v dov. obl. fig.:

tajać (rozgrzać się) (człowiek)

sich tož. erwärmen

4. tajać fig.:

tajać (rozczulać się) (człowiek)

dahinschmelzen

tajać (rozczulać się) (człowiek)

weich werden

dbały [dbawɨ] PRID.

1. dbały (troskliwy):

dbały o coś

um etw besorgt

2. dbały (staranny):

dbały

sorgfältig

dbać <dba> [dbatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dbać < dov. obl. za‑> (troszczyć się):

dbać o kogoś/coś

sich tož. um jdn/etw kümmern

dbać o kogoś/coś

für jdn/etw sorgen

nie będziesz dbał, nie będziesz miał preg.

ohne Fleiß kein Preis m. spol preg.

2. dbać (nie zważać):

nie dbać o coś

sich tož. um etw nicht kümmern

nie dbać o coś

sich daj. aus etw nichts machen

ktoś dba o coś jak o zeszłoroczny śnieg

jd kümmert sich um etw keinen Pfifferling [o. nicht die Bohne]

I . łajać <‑ja; dov. obl. z‑> [wajatɕ] GLAG. preh. glag.

łajać (besztać, ganić):

łajać

ausschimpfen

łajać

abkanzeln pog.

fraza:

kto kogo łaje, niech sam przykład daje preg.

wer jdn rügt, soll selbst vorbildhaft handeln

łaj, ale daj preg.

schimpfe, aber erfülle meine Bitte

II . łajać <‑ja; dov. obl. z‑> [wajatɕ] GLAG. povr. glag. (ganić samego siebie)

łajać

sich tož. rügen

łajać się w myślach

sich tož. in Gedanken beschimpfen [o. rügen]

zając <rod. ‑a, mn. ‑e> [zajonts] SAM. m. spol

zając ZOOL.:

zając

Hase m. spol

fraza:

robota nie zając, nie ucieknie

die Arbeit läuft [uns] nicht davon

tajać <‑je; pret. taj; dov. obl. od‑> [tajatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. tajać:

tajać (rozmarzać) (lód, śnieg)

tauen

tajać (rozmarzać) (lód, śnieg)

schmelzen

tajać (gleba)

auftauen

2. tajać samo v nedov. obl. (wracać do normalnej temperatury):

tajać dłonie

auftauen

moje stopy tają powoli

meine Füße tauen langsam auf

3. tajać samo v dov. obl. fig.:

tajać (rozgrzać się) (człowiek)

sich tož. erwärmen

4. tajać fig.:

tajać (rozczulać się) (człowiek)

dahinschmelzen

tajać (rozczulać się) (człowiek)

weich werden

I . upajać <‑ja; dov. obl. upoić> [upajatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. upajać (poić):

upajać kogoś alkoholem

jdn mit Alkohol betrunken machen

2. upajać:

upajać (alkohol) (odurzać)

in einen Rausch versetzen

3. upajać fig. (wywoływać zachwyt):

upajać

berauschen ur. jez.

upajający zapach

berauschender Duft m. spol ur. jez.

II . upajać <‑ja; dov. obl. upoić> [upajatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

1. upajać (upijać się):

upajać się alkoholem

sich tož. durch Alkohol in einen Rausch versetzen

2. upajać fig. (zachwycać się):

upajać czymś

sich tož. an etw daj. berauschen fig. ur. jez.

I . krajać <‑je; pret. ‑aj dov. obl. po‑> [krajatɕ] GLAG. preh. glag.

krajać

schneiden

krajać na plasterki/w kostkę

in Scheiben schneiden/würfeln

fraza:

tak krawiec kraje, jak materii staje preg.

man soll den Rock nach dem Tuch schneiden preg.

II . krajać <‑je; pret. ‑aj> [krajatɕ] GLAG. povr. glag.

serce mi się kraje

es zerreißt mir das Herz sr. spol

serce mi się kraje

mir dreht sich das Herz im Leibe herum

I . spajać <‑ja dov. obl. spoić> [spajatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spajać (łączyć):

spajać coś z czymś

etw mit etw verbinden

2. spajać fig.:

spajać

zusammenschweißen

wspólna zabawa spaja zespół

gemeinsames Vergnügen sr. spol schweißt das Team zusammen

3. spajać pog. (upić):

spajać

betrunken machen

 spoić towarzystwo winem własnej roboty

die Gesellschaft mit selbst gekeltertem Wein betrunken machen

II . spajać <‑ja dov. obl. spoić> [spajatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spajać (elementy):

spajać

sich tož. zusammenfügen

2. spajać (upić się):

spajać

sich tož. betrinken

spoili się do utraty nieprzytomności

er betrank sich bis zur Bewusstlosigkeit

stajać [stajatɕ]

stajać dov. obl. od tajać

glej tudi tajać

tajać <‑je; pret. taj; dov. obl. od‑> [tajatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. tajać:

tajać (rozmarzać) (lód, śnieg)

tauen

tajać (rozmarzać) (lód, śnieg)

schmelzen

tajać (gleba)

auftauen

2. tajać samo v nedov. obl. (wracać do normalnej temperatury):

tajać dłonie

auftauen

moje stopy tają powoli

meine Füße tauen langsam auf

3. tajać samo v dov. obl. fig.:

tajać (rozgrzać się) (człowiek)

sich tož. erwärmen

4. tajać fig.:

tajać (rozczulać się) (człowiek)

dahinschmelzen

tajać (rozczulać się) (człowiek)

weich werden

I . umaić [umaitɕ] dov. obl., umajać [umajatɕ] <‑ja; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag. ur. jez. (przybrać kwiatami)

umaić

mit Pflanzen [aus]schmücken

umaić mieszkanie

die Wohnung mit Blumen schmücken

II . umaić [umaitɕ] dov. obl., umajać [umajatɕ] <‑ja; pret. ‑aj> GLAG. povr. glag. ur. jez. (pokryć się zielenią lub kwiatami)

drzewa umaiły się zielenią

die Bäume m. spol mn. standen in voller Blüte

utaić [utaitɕ] dov. obl., utajać [utajatɕ] <‑ja; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag. ur. jez.

utaić

verheimlichen

utaić

verbergen

utaić chorobę

die Krankheit verbergen

wpajać <‑ja; dov. obl. wpoić> [fpajatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

wpajać coś komuś

jdm etw einschärfen [o. eintrichtern pog. ]

złajać [zwajatɕ]

złajać dov. obl. od łajać

glej tudi łajać

I . łajać <‑ja; dov. obl. z‑> [wajatɕ] GLAG. preh. glag.

łajać (besztać, ganić):

łajać

ausschimpfen

łajać

abkanzeln pog.

fraza:

kto kogo łaje, niech sam przykład daje preg.

wer jdn rügt, soll selbst vorbildhaft handeln

łaj, ale daj preg.

schimpfe, aber erfülle meine Bitte

II . łajać <‑ja; dov. obl. z‑> [wajatɕ] GLAG. povr. glag. (ganić samego siebie)

łajać

sich tož. rügen

łajać się w myślach

sich tož. in Gedanken beschimpfen [o. rügen]

ziajać <‑je; pret. ziaj> [ʑajatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

ziajać (szybko oddychać) (zwierzę)

japsen pog.

psisko wyciągnęło język i ziajało

der Köter m. spol hechelte mit heraushängender Zunge