Prevodi za „dzwoniącej“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

dzwoniec <rod. ‑ońca, mn. ‑ońce> [dzvoɲets] SAM. m. spol ZOOL.

dzwoniec

Grünfink m. spol

dzwonnica <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [dzvoɲɲitsa] SAM. ž. spol

dzwonnica

Glockenturm m. spol

dzwoneczek <rod. ‑czka, mn. ‑czki> [dzvonetʃek] SAM. m. spol

dzwoneczek pomanjš. od dzwonek

dzwoneczek

Glöckchen sr. spol

glej tudi dzwonek

dzwonek <rod. ‑nka, mn. ‑nki> [dzvonek] SAM. m. spol

1. dzwonek (urządzenie sygnalizacyjne):

dzwonek

Klingel ž. spol

dzwonek

Türglocke ž. spol

dzwonek alarmowy

Alarmglocke ž. spol

2. dzwonek (dzwonienie):

dzwonek

Klingeln sr. spol

dzwonek do drzwi

Türklingeln sr. spol

ostatni dzwonek

höchste Zeit ž. spol [o. Eisenbahn ž. spol fig. pog. ]

3. dzwonek (przedmiot o tym kształcie):

dzwonek

Glocke ž. spol

4. dzwonek BOT.:

dzwonek

Glockenblume ž. spol

5. dzwonek IGRE (karo):

dzwonek

Karo sr. spol

dzwonić <‑ni; dov. obl. za‑> [dzvoɲitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dzwonić (bić w dzwon):

dzwonić

läuten

dzwonić na mszę

zur Messe läuten

słyszał, że dzwonią, ale nie wie, w którym kościele preg.

er hat die Glocke läuten hören, weiß aber nicht, wo sie hängt

2. dzwonić (naciskać dzwonek):

dzwonić

klingeln

dzwonić na lekcję/przerwę

zum Unterricht/zur Pause klingeln

3. dzwonić (szczękać):

dzwonić kluczami

mit den Schlüsseln klirren [o. klimpern]

szklanki dzwonią

die Gläser ntpl klirren

dzwonić na kogoś

nach jdm klingeln

dzwonić zębami pog.

mit den Zähnen klappern pog.

4. dzwonić (brzmieć):

telefon dzwoni

das Telefon sr. spol klingelt

komuś dzwoni w uszach

jdm klingt [o. saust] es in den Ohren

5. dzwonić pog. (telefonować):

dzwonić do kogoś

jdn anrufen

dzwonić do kogoś

mit jdm telefonieren

dzwonić po lekarza/pomoc

einen Arzt/Hilfe rufen

dzwonek <rod. ‑nka, mn. ‑nki> [dzvonek] SAM. m. spol

1. dzwonek (urządzenie sygnalizacyjne):

dzwonek

Klingel ž. spol

dzwonek

Türglocke ž. spol

dzwonek alarmowy

Alarmglocke ž. spol

2. dzwonek (dzwonienie):

dzwonek

Klingeln sr. spol

dzwonek do drzwi

Türklingeln sr. spol

ostatni dzwonek

höchste Zeit ž. spol [o. Eisenbahn ž. spol fig. pog. ]

3. dzwonek (przedmiot o tym kształcie):

dzwonek

Glocke ž. spol

4. dzwonek BOT.:

dzwonek

Glockenblume ž. spol

5. dzwonek IGRE (karo):

dzwonek

Karo sr. spol

dzwonowy [dzvonovɨ] PRID.

dzwonowy

Glocken-

dzwonnik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [dzvoɲɲik] SAM. m. spol

dzwonnik

Glöckner(in) m. spol (ž. spol)

dzwonkowy [dzvonkovɨ] PRID.

dzwonkowy instrument:

dzwonkowy

Glocken-

zdzwaniać się <‑ia się> [zdzvoɲiatɕ ɕe], zdzwonić się [zdzvoɲitɕ ɕe] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog.

może się zdzwonimy?

laß uns mal telefonieren!

dzwon <rod. ‑u, mn. ‑y> [dzvon] SAM. m. spol

1. dzwon t. TEH.:

dzwon

Glocke ž. spol

uderzać [lub bić] w dzwony

die Glocken läuten

serce jak dzwon

ein Herz sr. spol wie ein Pferd sr. spol

od wielkiego dzwonu pog.

alle Jubeljahre [einmal]

dlatego dzwon głośny, że wewnątrz próżny preg.

leere Gefäße ntpl tönen am lautesten preg.

2. dzwon (dzwonienie):

dzwony wielkanocne

Osterläuten sr. spol

3. dzwon nav. v mn. pog. (spodnie):

dzwon

Schlaghose ž. spol

dzwony [dzvonɨ] SAM.

dzwony mn. < rod. ‑nów> pog. (rodzaj spodni):

dzwony

Schlaghose ž. spol

dzwonko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [dzvonko] SAM. sr. spol (ryby)

dzwonko

≈ ein Stück sr. spol [vom] Fisch

dzwonko

Fischschnitte ž. spol