Prevodi za „ekspedientki“ v slovarju poljsko » nemški

ekspedient(ka) <rod. ‑a, mn. ‑nci> [ekspedjent] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez.

ekspedient(ka)

Verkäufer(in) m. spol (ž. spol)

pracować jako ekspedient

als Verkäufer arbeiten

ekspediować <‑iuje; dov. obl. wy‑> [ekspedjovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

ekspediować

expedieren

ekspediować

absenden

ekspedytor <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [ekspedɨtor] SAM. m. spol

ekspedytor

Expeditor(in) m. spol (ž. spol)

ekspedytor

Expedient(in) m. spol (ž. spol)

ekspedytor pocztowy

Postexpedient m. spol

eksperyment <rod. ‑u, mn. ‑y> [eksperɨment] SAM. m. spol

1. eksperyment ur. jez. (próba):

eksperyment

Versuch m. spol

2. eksperyment (doświadczenie):

eksperyment

Experiment sr. spol

eksperyment

Versuch m. spol

dokonywać eksperymentów na kimś/czymś

Experimente [an jdm/etw] durchführen

ekspercki [ekspertski] PRID.

ekspercki

Experten-

konsultacje eksperckie

Expertenberatung ž. spol

eksponent <rod. ‑a, mn. ‑nci> [eksponent] SAM. m. spol ur. jez.

1. eksponent (wyraziciel):

eksponent

Exponent(in) m. spol (ž. spol)

2. eksponent (wystawca):

eksponent

Aussteller(in) m. spol (ž. spol)

eksperymentalnie [eksperɨmentalɲe] PRISL. ur. jez.

1. eksperymentalnie (próbnie):

eksperymentalnie organizować

versuchsweise

eksperymentalnie organizować

probeweise

2. eksperymentalnie (doświadczalnie):

eksperymentalnie dowodzić, sprawdzać

experimentell

eksperymentalnie dowodzić, sprawdzać

in der Praxis

eksperymentatorski [eksperɨmentatorski] PRID. ur. jez.

eksperymentatorski

experimentell

eksperymentatorski teatr

experimentelles Theater sr. spol

postawa eksperymentatorska

experimentelle Haltung ž. spol

eksperymentować <‑tuje> [eksperɨmentovatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

eksperymentować na czymś

Experimente [o. Versuche] an etw daj. durchführen

eksperymentować z czymś

mit etw experimentieren

eksperymentalny [eksperɨmentalnɨ] PRID. ur. jez.

1. eksperymentalny (próbny):

eksperymentalny projekt, szkoła

Versuchs-

2. eksperymentalny (doświadczalny):

eksperymentalny fizyka

experimentell

eksperymentator <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [eksperɨmentator] SAM. m. spol ur. jez.

eksperymentator

Experimentator(in) m. spol (ž. spol)

ekspedycja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [ekspedɨtsja] SAM. ž. spol

1. ekspedycja ur. jez. (wyprawa):

ekspedycja

Expedition ž. spol

ekspedycja

Forschungsreise ž. spol

2. ekspedycja brez mn. (wysyłanie):

ekspedycja bagażu

Abfertigung ž. spol

ekspedycja towaru

Versand m. spol

3. ekspedycja:

ekspedycja (dział instytucji: domu towarowego)

Versandabteilung ž. spol

ekspedycja (urzędu, uniwersytetu)

Poststelle ž. spol

ekspedycyjny [ekspedɨtsɨjnɨ] PRID. ur. jez.

1. ekspedycyjny (wysyłający ładunki):

ekspedycyjny

Versand-

ekspedycyjny

Expeditions-

firma ekspedycyjna

Versandfirma ž. spol

2. ekspedycyjny (wysłany z określonym celem):

ekspedycyjny

Expeditions-

ekspedycyjna dywizja piechoty morskiej VOJ.

die Expeditionsdivision ž. spol der Marineinfanterie