Prevodi za „formuliertes“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

formularz <rod. ‑a, mn. ‑e, rod. mn. ‑y [lub ‑ów]> [formulaʃ] SAM. m. spol

formularz

Formular sr. spol

formularz

Formblatt sr. spol

wypełnić formularz

ein Formular ausfüllen

formularz ciągły RAČ.

Endlosformular sr. spol

formularz umowy

Vertragsformular sr. spol

formierz <rod. ‑a, mn. ‑e> [formjeʃ] SAM. m. spol TEH.

formierz

Former(in) m. spol (ž. spol)

pracować jako formierz

als Former arbeiten

formierski [formjerski] PRID. TEH.

formierski

Form[en]-

piasek formierski

Form[en]sand m. spol

formiernia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [formjerɲa] SAM. ž. spol TEH.

formiernia (dział odlewni)

Formerei ž. spol

formalista (-tka) <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [formalista] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp ur. jez.

formalista (-tka)

Formalist(in) m. spol (ž. spol)

ale z niego formalista!

was für ein Formalist!

formularzowy [formulaʒovɨ] PRID.

formularzowy

Formular-

postępowanie formularzowe

Formularverfahren sr. spol

formista <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [formista] SAM. m. spol sklan. jak f w lp UM.

formista

Vertreter(in) m. spol(ž. spol) des Formismus

formalina <rod. ‑ny, brez mn. > [formalina] SAM. ž. spol KEM.

formalina

Formalin sr. spol

formalizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [formalism] SAM. m. spol t. ur. jez. t. FILOZ.

formalizm

Formalismus m. spol t. ur. jez.

przesadny formalizm

übertriebener Formalismus ur. jez.

formalnie [formalɲe] PRISL.

1. formalnie ur. jez. (pod względem formy):

formalnie

formal

2. formalnie ur. jez. (zgodnie z przepisami):

formalnie stwierdzać

formell

formalnie stwierdzać

offiziell

3. formalnie pog. (naprawdę, poprostu):

formalnie mam dość

ich habe es einfach [o. gründlich] satt

formaldehyd <rod. ‑u, brez mn. > [formaldexɨt] SAM. m. spol KEM.

formaldehyd

Formaldehyd m. spol

formalizacja <rod. ‑ji, brez mn. > [formalizatsja] SAM. ž. spol ur. jez.

formalizacja

Formalisierung ž. spol ur. jez.

formalizacja prawna

rechtliche Formalisierung

I . formalizować <‑zuje; pret. ‑zuj> [formalizovatɕ] GLAG. preh. glag. t. ur. jez. t. FILOZ.

formalizować

formalisieren t. ur. jez.

formalizować związek

eine Partnerschaft formalisieren ur. jez.

II . formalizować <‑zuje; pret. ‑zuj> [formalizovatɕ] GLAG. povr. glag.

1. formalizować (stawać się formalnym):

formalizować

formell [o. amtlich anerkannt] werden

2. formalizować FILOZ.:

formalizować

[angestrebte] Form annehmen [o. erhalten]

formierstwo SAM.

Geslo uporabnika

formierstwo sr. spol TEH.

Formtechnik ž. spol