Prevodi za „huczeć“ v slovarju poljsko » nemški

I . huczeć <‑czy; pret. hucz> [xutʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. huczeć < dov. obl. za‑>:

huczeć (rozbrzmiewać niskimi dźwiękami) (wodospad, fale)

rauschen

2. huczeć (strofować kogoś):

huczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen]

huczał od rana na współpracowników

seit dem Morgen brüllte er seine Mitarbeiter an

II . huczeć <‑czy; pret. hucz> [xutʃetɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos.

huczeć

dröhnen

huczało mu w głowie od oklasków

ihm dröhnte der Kopf m. spol vor Beifall

miasto huczy od plotek

die Stadt ž. spol ist voller Gerüchte

Primeri uporabe besede huczeć

huczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen]

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Cała dolina huczała wystrzałami, bój toczył się wszędzie.

pl.wikipedia.org

W uszach huczał nieustający grzmot karet, otwartych i zamkniętych powozów, powozików (...) i fiakrów, zdążających na pola wyścigowe.

pl.wikipedia.org

Francja aż huczała od pomysłów, co zrobić z królową.

pl.wikipedia.org

Frazy proste mają postać zdania pojedynczego (np. burza huczy, serce boli), frazy bardziej złożone mogą przybierać postać zdań złożonych (np. nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło).

pl.wikipedia.org

Pochodzi od słowa huczeć (słow. hučať).

pl.wikipedia.org

Następnego dnia miasto huczy od plotek.

pl.wikipedia.org