Prevodi za „kolbaso“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

kolba <rod. ‑by, mn. ‑by> [kolba] SAM. ž. spol

kolba BOT., KEM., VOJ., TEH.

Kolben m. spol

kolasa <rod. ‑sy, mn. ‑sy> [kolasa] SAM. ž. spol ZGOD.

kolasa (odkryty pojazd konny)

Kalesche ž. spol

kolano <rod. ‑na, mn. ‑na> [kolano] SAM. sr. spol

1. kolano ANAT.:

kolano

Knie sr. spol

ona trzyma dziecko na kolanach

sie hat das Kind auf dem Schoß

posadzić kogoś na kolanach

jdm jdn auf den Schoß setzen

po kolana w śniegu/wodzie/błocie

knietief [o. bis zu den Knien] im Schnee/Wasser/Matsch

do kolan (trawa, skarpetki)

kniehoch

do kolan (trawa, skarpetki)

bis an die Knie

on jest łysy jak kolano

er hat eine Vollglatze

paść [przed kimś] na kolana

[vor jdm] auf die Knie fallen [o. sinken]

powalić kogoś na kolana

jdn umwerfen pog.

przełożyć kogoś przez kolano

jdn übers Knie legen pog.

przepraszać kogoś na kolanach

jdn auf den Knien um Verzeihung bitten

robić coś na kolanie

etw nachlässig tun

napisać coś na kolanie

etw hastig hinkritzeln

kolana się pod kimś uginają

jd droht, in die Knie zu gehen [o. zu brechen]

kolana się pod kimś uginają

jdm werden die Knie weich pog.

2. kolano (skręt: rzeki):

kolano

Biegung ž. spol

kolano

Knie sr. spol

3. kolano TEH. (przegub):

kolano

Gelenk sr. spol

kolbka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [kolpka] SAM. ž. spol

kolbka pomanjš. od kolba

kolbka

kleiner Kolben m. spol

kolbka

Kölbchen sr. spol

glej tudi kolba

kolba <rod. ‑by, mn. ‑by> [kolba] SAM. ž. spol

kolba BOT., KEM., VOJ., TEH.

Kolben m. spol

koleba <rod. ‑by, mn. ‑by> [koleba] SAM. ž. spol

1. koleba ARHIT.:

koleba

Rundtonne ž. spol

koleba

Spitztonne ž. spol

2. koleba:

koleba TEH.

Kippkarren m. spol

koleba RUD.

Kipplore ž. spol

koliba <rod. ‑by, mn. ‑by> [koliba] SAM. ž. spol (szałas pasterski)

koliba

Berghütte ž. spol

koliba

Schutzhütte ž. spol

koliba w Tatrach i na Bałkanach

Koliba ž. spol

I . kolebać <‑bie; pret. koleb> [kolebatɕ] GLAG. preh. glag. przest (kołysać)

kolebać

schaukeln

kolebać

wiegen

wiatr kolebie łódką

der Wind m. spol wiegt das Boot [hin und her]

II . kolebać <‑bie; pret. koleb> [kolebatɕ] GLAG. povr. glag. przest

kolebać

schaukeln

kolebać

sich tož. wiegen

statek kolebie się na morzu

das Schiff sr. spol wiegt sich [sanft] auf den Wellen

kolaż <rod. ‑u, mn. ‑e> [kolaʃ] SAM. m. spol UM.

kolaż

Collage ž. spol

kolia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [kolja] SAM. ž. spol

kolia

Kollier sr. spol

kolka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [kolka] SAM. ž. spol

1. kolka MED.:

kolka

Kolik ž. spol

kolka

Krampf m. spol

kolka nerkowa

Nierenkolik ž. spol

2. kolka (kłucie w boku):

kolka

Seitenstechen sr. spol

kolka

Seitenstiche m. spol mn.

3. kolka ZOOL.:

kolka

Stichling m. spol

4. kolka (cierń):

kolka

Dorn m. spol

kolka

Stachel m. spol

kolos <rod. ‑a, mn. ‑y> [kolos] SAM. m. spol

1. kolos (posąg):

kolos

Kolossalstatue ž. spol

kolos

Riesenstandbild sr. spol

kolos rodyjski

der Koloss m. spol von Rhodos

2. kolos (olbrzym):

kolos

Koloss m. spol šalj. pog.

kolos

Riese m. spol

3. kolos (przedsiębiorstwo):

kolos finansowy

Finanzriese m. spol

kolos finansowy

Finanzgigant m. spol

kolaps [kolaps] SAM. m. spol

kolaps → kollaps

glej tudi kollaps

kollaps <rod. ‑u, mn. ‑y> [kollaps] SAM. m. spol MED.

kollaps (zapaść)

Kollaps m. spol

dostać kollapsu

einen Kollaps bekommen [o. erleiden]

dostać kollapsu

kollabieren

kolarz (-rka) <rod. ‑a, mn. ‑e> [kolaʃ] SAM. m. spol (ž. spol)

kolarz (-rka)

Radrennfahrer(in) m. spol (ž. spol)

kolarz (-rka)

Radsportler(in) m. spol (ž. spol)

kolarz (-rka)

Radler(in) m. spol (ž. spol)

koleus <rod. ‑a, mn. ‑y> [koleus] SAM. m. spol BOT.

koleus

Buntnessel ž. spol