Prevodi za „observantly“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

obserwant <rod. ‑a, mn. ‑nci> [opservant] SAM. m. spol REL.

1. obserwant mn. (zakon):

obserwant

Franziskaner m. spol mn. [der strikten Observanz]

obserwant

Observanten m. spol mn. przest

obserwant

Observantiner m. spol mn. przest

2. obserwant (zakonnik):

obserwant

Franziskaner m. spol [der strikten Observanz]

obserwator(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [opservator] SAM. m. spol(ž. spol)

obserwator(ka)

Beobachter(in) m. spol (ž. spol)

obserwator(ka)

Betrachter(in) m. spol (ž. spol)

obserwator rynku

Marktbeobachter m. spol

uważny obserwator

aufmerksamer Beobachter m. spol

obserwancja <rod. ‑ji, brez mn. > [opservantsja] SAM. ž. spol ur. jez.

1. obserwancja REL. (przestrzeganie reguł):

obserwancja

Observanz ž. spol

zakonna obserwancja

Ordensobservanz ž. spol

2. obserwancja PRAVO (prawo zwyczajowe):

obserwancja

Gewohnheitsrecht sr. spol

obserwowalny [opservovalnɨ] PRID.

obserwowalny

beobachtbar

obserwowalny

bemerkbar

obserwowalne zjawisko

zu beobachtendes Phänomen sr. spol

obserwacyjny [opservatsɨjnɨ] PRID.

obserwacyjny

Beobachtungs-

punkt obserwacyjny

Beobachtungspunkt m. spol

zmysł obserwacyjny

Beobachtungsgabe ž. spol

obsesjonalny [opsesjonalnɨ] PRID. ur. jez.

obsesjonalny

obsessiv

obsesjonalna fascynacja śmiercią

obsessive Faszination ž. spol des Todes

obserwacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [opservatsja] SAM. ž. spol

1. obserwacja (obserwowanie):

obserwacja

Beobachtung ž. spol

obserwacja świata przyrody

Naturbeobachtung ž. spol

2. obserwacja (inwigilacja):

obserwacja

Aufsicht ž. spol

obserwacja

Überwachung ž. spol

być pod obserwacją

beobachtet [o. überwacht] werden

3. obserwacja (spostrzeżenie):

obserwacja

Bemerkung ž. spol

4. obserwacja MED.:

obserwacja

Beobachtung ž. spol

obserwacja

Kontrolle ž. spol

być na obserwacji w szpitalu

zur Beobachtung im Krankenhaus sein

obsesyjny [opsesɨjnɨ] PRID.

obsesyjny myśl

fix

obsesyjny pragnienie, lęk

obsessiv

obsesyjny pragnienie, lęk

zwanghaft

obskurant <rod. ‑a, mn. ‑nci> [opskurant] SAM. m. spol ur. jez. (ktoś zacofany)

obskurant

Reaktionär(in) m. spol (ž. spol)

ktoś został uznany za obskuranta

jd wurde für einen Reaktionär angesehen [o. galt als Reaktionär]