Prevodi za „odniesiony“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

odniesienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [odɲeɕeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

odniesienie

Bezug m. spol

w odniesieniu do czegoś

in Bezug auf etw tož.

w odniesieniu do czegoś

bezüglich rod.

punkt/układ odniesienia

Bezugspunkt m. spol /Bezugssystem sr. spol

podniecony [podɲetsonɨ] PRID.

1. podniecony ur. jez. (ożywiony):

podniecony

aufgeregt

podniecony

gespannt

2. podniecony BIOL. (pobudzony seksualnie):

podniecony

erregt

podniesienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [podɲeɕeɲe] SAM. sr. spol

1. podniesienie brez mn. (czynność):

podniesienie

Hochheben sr. spol

2. podniesienie REL.:

podniesienie

Elevation ž. spol

zalesiony [zaleɕonɨ] PRID. ur. jez.

zalesiony

bewaldet

owłosiony [ovwoɕonɨ] PRID.

owłosiony mężczyzna

behaart

owłosiony mężczyzna

haarig

owłosiony zwierzę

behaart

niezalesiony [ɲezaleɕonɨ] PRID.

niezalesiony

unbewaldet

niezalesiony obszar

unbewaldetes Gebiet sr. spol

urzęsiony [uʒej̃ɕonɨ] PRID. ZOOL.

urzęsiony

mit Geißeln [o. Flagellen] bedeckt

roztrzęsiony [rostʃej̃ɕonɨ] PRID. pog.

roztrzęsiony

aufgeregt

roztrzęsiony

zitt[e]rig

uwodniony [uvodɲonɨ] PRID. KEM.

uwodniony

hydratisiert

nieowłosiony [ɲeovwoɕonɨ] PRID.

nieowłosiony

unbehaart

nieowłosiony tors

unbehaarter Oberkörper m. spol

niespełniony [ɲespewɲonɨ] PRID.

niespełniony

unerfüllt

niespełnione życzenie

unerfüllter Wunsch m. spol

niespełniony artysta pog.

verhinderter Künstler m. spol pog.

niestrawiony [ɲestravjonɨ] PRID.

niestrawiony pokarm:

niestrawiony

unverdaut

spasiony [spaɕonɨ] PRID. pog.

spasiony zwierzę

fett

spasiony zwierzę

gemästet

spasiony człowiek

fett slabš.

spasiony człowiek

gemästet pog.

odnieść [odɲeɕtɕ]

odnieść dov. obl. od odnosić

glej tudi odnosić

I . odnosić <‑si; dov. obl. odnieść> [odnoɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. odnosić (nieść z powrotem):

odnosić

zurückbringen

2. odnosić (osiągać):

odnosić zwycięstwo

davontragen

odnosić zwycięstwo

erringen

odnosić sukces

Erfolg haben

3. odnosić (doświadczać):

odnosić porażkę, rany, obrażenia

erleiden

odnosić porażkę, rany, obrażenia

davontragen

4. odnosić (wiązać z czymś):

odnosić coś do czegoś

etw auf etw tož. beziehen

fraza:

odnosić skutek

Erfolg haben

odnoszę wrażenie, że...

ich gewinne [o. habe] den Eindruck, dass ...

II . odnosić <‑si; dov. obl. odnieść> [odnoɕitɕ] GLAG. povr. glag.

1. odnosić (traktować):

odnosić się do kogoś

sich tož. jdm gegenüber verhalten

odnosić się do kogoś

jdn behandeln

jak ty się do mnie odnosisz!

wie sprichst du denn überhaupt mit mir!

2. odnosić (ustosunkowywać się):

odnosić się do czegoś

sich tož. zu etw äußern

odnosić się do czegoś

zu etw Stellung beziehen

3. odnosić (dotyczyć):

odnosić się do kogoś/czegoś

sich tož. auf jdn/etw beziehen

zakompleksiony [zakomplekɕonɨ] PRID. ur. jez.

zakompleksiony człowiek:

zakompleksiony

voller Komplexe

zakompleksiony

komplexbeladen