Prevodi za „okupiĝas“ v slovarju poljsko » nemški

okupować <‑puje> [okupovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. okupować (zajmować terytorium):

okupować kraj

okkupieren

okupować kraj

besetzen

2. okupować (strajkować: fabrykę):

okupować

besetzen

3. okupować pog. (długo korzystać):

okupować telefon, łazienkę

beschlagnahmen šalj. pog.

I . okupywać <‑puje; pret. ‑puj; dov. obl. okupić> [okupɨvatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. okupywać (opłacić coś):

okupywać

bezahlen

okupywać

sich daj. erkaufen

wykształcenie okupił wieloma wyrzeczeniami

um seine Ausbildung zu ermöglichen, musste er auf vieles verzichten

2. okupywać (wynagrodzić, zadośćuczynić):

okupywać

wieder gutmachen

okupywać

büßen

okupywać swoje grzechy

seine Sünden büßen

II . okupywać <‑puje; pret. ‑puj; dov. obl. okupić> [okupɨvatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (wykupić się)

okupywać

sich tož. freikaufen

musiał się okupywać porywaczom

er musste sich von den Entführern freikaufen

okupić [okupitɕ]

okupić dov. obl. od okupywać

glej tudi okupywać

I . okupywać <‑puje; pret. ‑puj; dov. obl. okupić> [okupɨvatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. okupywać (opłacić coś):

okupywać

bezahlen

okupywać

sich daj. erkaufen

wykształcenie okupił wieloma wyrzeczeniami

um seine Ausbildung zu ermöglichen, musste er auf vieles verzichten

2. okupywać (wynagrodzić, zadośćuczynić):

okupywać

wieder gutmachen

okupywać

büßen

okupywać swoje grzechy

seine Sünden büßen

II . okupywać <‑puje; pret. ‑puj; dov. obl. okupić> [okupɨvatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (wykupić się)

okupywać

sich tož. freikaufen

musiał się okupywać porywaczom

er musste sich von den Entführern freikaufen

okulizak <rod. ‑a, mn. ‑i> [okulizak] SAM. m. spol (nóż ogrodniczy)

okulizak

Okuliermesser sr. spol

okupacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [okupatsja] SAM. ž. spol

1. okupacja POLIT.:

okupacja

Okkupation ž. spol

okupacja

Besetzung ž. spol

2. okupacja PRAVO:

okupacja

Okkupation ž. spol przest

3. okupacja pog. (czas II wojny światowej):

okupacja

Okkupation ž. spol

okupacja

Besatzung ž. spol

okupant <rod. ‑a, mn. ‑nci> [okupant] SAM. m. spol POLIT.

okupant

Besatzer m. spol

okupant

Okkupant m. spol

okucie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [okutɕe] SAM. sr. spol

1. okucie (dekoracyjne):

okucie

Zierbeschlag m. spol

srebrne okucia

Silberbeschläge m. spol mn.

2. okucie TEH.:

okucie

Beschlag m. spol

okular <rod. ‑u, mn. ‑y> [okular] SAM. m. spol TEH.

okular

Okular sr. spol

I . okutać <‑ta> [okutatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

okutać

einhüllen

okutać

einmumme[l]n pog.

okutała syna ciepłym kocem

sie mummelte den Sohn in eine warme Decke ein

II . okutać <‑ta> [okutatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog.

okutać

sich tož. einmumme[l]n pog. [o. einwickeln]

okutała się futrem

sie wickelte sich in einen Pelz ein

okuwać <‑wa; dov. obl. okuć> [okuvatɕ] GLAG. preh. glag.

okuwać

beschlagen

okute sanie

beschlagener Schlitten m. spol

okulista (-tka) <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [okulista] SAM. m. spol (ž. spol) MED.

okulista (-tka) sklan. jak f w lp

Augenarzt(-ärztin) m. spol (ž. spol)

okulizacja <rod. ‑ji, brez mn. > [okulizatsja] SAM. ž. spol AGR.

okulizacja

Okulierung ž. spol

okulizacja

Veredelung ž. spol