Prevodi za „plastrach“ v slovarju poljsko » nemški

postrach <rod. ‑u, brez mn. > [postrax] SAM. m. spol

1. postrach (strach):

postrach

Angst ž. spol

postrach

Furcht ž. spol

postrach

Schrecken m. spol

wzbudzać postrach

Angst wecken

na postrach

zur Abschreckung

siać postrach

Schrecken verbreiten

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postrach

Schrecken m. spol

postrach sąsiadów

der Schrecken der Nachbarschaft

być postrachem kogoś

jds Schrecken sein

przestrach <rod. ‑u, mn. ‑y> [pʃestrax] SAM. m. spol

przestrach

Schreck[en] m. spol

przestrach

Entsetzen sr. spol

plastron <rod. ‑u, mn. ‑y> [plastron] SAM. m. spol

1. plastron (krawat noszony do fraka):

plastron

Plastron m. spol lub sr. spol

założyć plastron

einen Plastron anlegen [o. anziehen]

2. plastron ŠPORT (napierśnik):

plastron

Unterziehweste ž. spol

plastron

Plastron m. spol lub sr. spol

skórzany plastron

Lederplastron m. spol lub sr. spol

3. plastron ZOOL. (pancerz):

plastron

Plastron m. spol lub sr. spol

plastron

Panzer m. spol

plastyka <rod. ‑ki, brez mn. > [plastɨka] SAM. ž. spol

1. plastyka UM. (sztuki piękne):

plastyka

die bildende Kunst ž. spol

2. plastyka fig. (obrazowość: mimiki):

plastyka

Plastizität ž. spol

plastyka

Anschaulichkeit ž. spol

plastyka

Bildhaftigkeit ž. spol

3. plastyka ur. jez. (wyrazistość kształtów):

plastyka

Deutlichkeit ž. spol

plasterek <rod. ‑rka, mn. ‑rki> [plasterek] SAM. m. spol

plasterek pomanjš. od plaster

plasterek

Scheibchen sr. spol

plasterek

dünne [o. kleine] Scheibe ž. spol

glej tudi plaster

plaster <rod. ‑tra, mn. ‑try> [plaster] SAM. m. spol

1. plaster (przylepiec):

plaster

Pflaster sr. spol

plaster na odciski

Hühneraugenpflaster sr. spol

plaster na rany

Trostpflaster sr. spol šalj.

2. plaster (kawałek: sera, szynki):

plaster

Scheibe ž. spol

plaster miodu

Honigwabe ž. spol

pokroić coś w [lub na] plastry

etw in Scheiben schneiden

plastomer <rod. ‑u, mn. ‑y> [plastomer] SAM. m. spol

plastomer KEM., TEH.

Plastomer sr. spol

plastomer KEM., TEH.

Thermoplast m. spol

I . plasować <‑suje; pret. ‑suj; dov. obl. u‑> [plasovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. plasować samo v nedov. obl. ur. jez. (umieszczać):

plasować

platzieren

wyniki inspekcji plasowały uczelnię w czołówce

die Ergebnisse ntpl der Inspektionen platzierten die Hochschule an der Spitze

2. plasować ŠPORT (lokować):

plasować

plazieren

plasować piłkę w bramce

den Ball im Tor plazieren

II . plasować <‑suje; pret. ‑suj; dov. obl. u‑> [plasovatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (sytuować się)

plasować

platzieren

plasować

Platz erringen [o. einnehmen]

plasować się w czołówce finalistów

an der Spitze der Finalisten rangieren

plasować się na trzecim miejscu

den dritten Platz erringen [o. einnehmen]