Prevodi za „południ“ v slovarju poljsko » nemški

południe <rod. ‑ia, brez mn. > [powudɲe] SAM. sr. spol

1. południe (godzina dwunasta):

południe

Mittag m. spol

przed południem

vormittags

przed południem

am Vormittag

po południu

nachmittags

po południu

am Nachmittag

w południe

mittags

w południe

am Mittag

2. południe (strona świata):

południe

Süden m. spol

na południe od czegoś

im Süden von etw

ku południowi

nach [o. gegen] Süden

ku południowi

südwärts

z południa

aus dem Süden

z południa

vom Süden [her]

na południu Polski

im Süden Polens

balkon wychodzi na południe

der Balkon liegt nach Süden

ten punkt leży dalej na południe

dieser Punkt m. spol liegt weiter [o. tiefer] im Süden

3. południe (kraje południowe):

południe

südliche Länder ntpl

południe

Süden m. spol

południk <rod. ‑a, mn. ‑i> [powudɲik] SAM. m. spol GEOGR.

południk

Meridian m. spol

południk zerowy

Nullmeridian m. spol

południca <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [powudɲitsa] SAM. ž. spol

1. południca (demon z wierzeń ludowych):

południca

Mittagsfrau ž. spol (Gestalt der slawischen Sagenwelt)

2. południca ZOOL.:

południca

Edelfalter m. spol

Południe <rod. ‑ia, brez mn. > [powudɲe] SAM. sr. spol (południowo-wschodnia część USA)

Południe

die Südstaaten m. spol mn.

polubić [polubitɕ]

polubić dov. obl. od lubić

glej tudi lubić

I . lubić <‑bi; pret. lub> [lubitɕ] GLAG. preh. glag.

1. lubić (czuć sympatię):

lubić kogoś

jdn mögen

była powszechnie lubiana

sie war allgemein beliebt

kłopoty go lubią

die Schwierigkeiten ziehen ihn an

2. lubić (znajdować przyjemność):

lubić

gern haben

lubić coś robić

etw gern tun

on lubi czytać

er liest gern

lubić dobrze zjeść

gern gut essen

los lubi płatać figle

das Schicksal sr. spol spielt gerne Streiche

rybka lubi pływać šalj. pog.

der Fisch will schwimmen šalj. pog.

ona lubi pasjami kupować ciuchy pog.

sie kauft leidenschaftlich gern Klamotten

II . lubić <‑bi; pret. lub> [lubitɕ] GLAG. povr. glag.

lubić

sich tož. gern [o. lieb] haben

fraza:

on daje się lubić

man kann ihn gern haben

kto się czubi, ten się lubi preg.

was sich liebt, das neckt sich preg.

polucja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [polutsja] SAM. ž. spol MED.

polucja

Pollution ž. spol

spodni [spodɲi] PRID.

spodnia warstwa

untere Schicht ž. spol

ludnie [ludɲe], ludno [ludno] PRISL. ur. jez.

ludnie

[dicht]bevölkert

ludnie

volkreich

na ulicach zrobiło się ludnie

die Straßen ž. spol mn. bevölkerten sich [dicht]

przedni [pʃedɲi] PRID.

1. przedni (znajdujący się z przodu):

przedni łapy, odnóża

Vorder-

przedni łapy, odnóża

vordere[r]

przednie zęby

Schneidezähne m. spol mn.

2. przedni AVTO.:

napęd przedni

Vorderradantrieb m. spol

przednia szyba

Windschutzscheibe ž. spol

przednia szyba

Frontscheibe ž. spol

3. przedni ur. jez. (wyśmienity):

przedni gatunek, wino

vortrefflich

przedni gatunek, wino

vorzüglich

4. przedni LINGV.:

samogłoski przednie

vordere Vokale m. spol mn.

5. przedni ZOOL.:

orzeł przedni

Steinadler m. spol

polon <rod. ‑u, brez mn. > [polon] SAM. m. spol

polon KEM., FIZ.

Polonium sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Brzegi wysokie, suche, tylko na południ ubogo porośnięte.

pl.wikipedia.org