Prevodi za „podziaÅ“ v slovarju poljsko » nemški

I . podziać² <‑ieje> [podʑatɕ] GLAG. preh. glag.

podziać (zgubić):

podziać

versieben pog.

podziać

verschusseln pog.

podziałem gdzieś moje okulary

ich habe meine Brille irgendwo hingetan

fraza:

nie mam gdzie tego podziać

ich weiß nicht, wohin damit pog.

nie wiedzieć, gdzie oczy podziać

nicht wissen, wohin man [vor Scham] blicken soll

II . podziać² <‑ieje> [podʑatɕ] GLAG. povr. glag.

1. podziać (zostać zgubionym):

podziać

verloren gehen

podziać

abhanden kommen

2. podziać fig. (zniknąć):

podziać

stecken pog.

podziać

abbleiben pog.

gdzie się podziało twoje poczucie humoru?

wo ist denn dein Sinn m. spol für Humor geblieben?

nie wiem, gdzie się podziewał tyle lat

ich weiß nicht, wo er die ganzen Jahre gesteckt hat pog.

nie mieć gdzie się podziać

kein Zuhause haben

podział <rod. ‑u, mn. ‑y> [podʑaw] SAM. m. spol

1. podział (podzielenie: spadku, zarobków):

podział

Aufteilung ž. spol

2. podział (układ):

podział

Einteilung ž. spol

podział

Verteilung ž. spol

podział administracyjny kraju

die Verwaltungsstruktur eines Landes

podział kosztów

Kostentrennung ž. spol

horyzontalny [lub poziomy]/wertykalny [lub pionowy] podział kompetencji

horizontale/vertikale Kompetenzverteilung ž. spol

podział władzy (podzielenie panowania, rządzenia)

Machtverteilung ž. spol

podział władzy (rozdzielenie władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej) PRAVO

Gewaltenteilung ž. spol

podział czasu RAČ.

Zeitscheibe ž. spol

podział pamięci RAČ.

Speichereinteilung ž. spol

3. podział (klasyfikacja: części mowy, gatunków):

podział

Gliederung ž. spol

podział

Unterteilung ž. spol

kryterium podziału

Gliederungskriterium sr. spol

4. podział SOCJOL (różnice):

podziały społeczne

soziale Gegensätze m. spol mn. [o. Antagonismen m. spol mn. ]

5. podział BIOL. (komórki):

podział

Teilung ž. spol

rozmnażać się przez podział

sich tož. durch Zellteilung vermehren

podziw <rod. ‑u, brez mn. > [podʑif] SAM. m. spol

podziw

Bewunderung ž. spol

podziw

[Er]staunen sr. spol

nad podziw

wider Erwarten

nad podziw

erstaunlich

godny podziwu

bewundernswert

wprawić kogoś w podziw

jdn in Erstaunen versetzen

fraza:

nie móc wyjść z podziwu

aus dem Staunen nicht herauskommen

mdleć z podziwu

Bauklötze[r] staunen

podbiał <rod. ‑u, mn. ‑y> [podbjaw] SAM. m. spol BOT.

podbiał

Huflattich m. spol

podsiać [potɕatɕ]

podsiać dov. obl. od podsiewać

glej tudi podsiewać

podsiewać <‑wa; pret. ‑waj; dov. obl. podsiać> [potɕevatɕ] GLAG. preh. glag. AGR.

podsiewać

nachsäen

podwiać [podvjatɕ] dov. obl.

podwiać → podwiewać

glej tudi podwiewać

podwiewać <‑wa; pret. ‑waj; dov. obl. podwiać> [podvjevatɕ] GLAG. preh. glag.

podwiewać

hochheben

wiatr podwiewa spódnicę

der Wind m. spol hebt den Rock hoch