Prevodi za „postponed“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

postronek <rod. ‑nka, mn. ‑nki> [postronek] SAM. m. spol ur. jez.

postronek

Strick m. spol

prowadzić zwierzę na postronku

ein Tier am Strick führen

postronny [postronnɨ] PRID. ur. jez.

postronny obserwator

unbeteiligter Beobachter m. spol

osoba postronna

Dritte(r) mf

postponować <‑nuje> [postponovatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (lekceważyć)

postponować

zurücksetzen

postponować

hintansetzen ur. jez.

postponować

geringschätzen

postponować jakąś osobę

jdn zurücksetzen

posterunek <rod. ‑nku, mn. ‑nki> [posterunek] SAM. m. spol

1. posterunek (wartownik, stanowisko):

posterunek

Wache ž. spol

posterunek

Wach[t]posten m. spol

2. posterunek (lokal):

posterunek policji

Polizeidienststelle ž. spol

posterunek policji

Polizeiwache ž. spol

posterunek straży pożarnej

Feuerwache ž. spol

spostponować [spostponovatɕ]

spostponować dov. obl. od postponować

glej tudi postponować

postponować <‑nuje> [postponovatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (lekceważyć)

postponować

zurücksetzen

postponować

hintansetzen ur. jez.

postponować

geringschätzen

postponować jakąś osobę

jdn zurücksetzen

postawny [postavnɨ] PRID.

postawny człowiek:

postawny

stattlich

postroić [postroitɕ]

postroić dov. obl. od stroić

glej tudi stroić

I . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. preh. glag.

1. stroić ur. jez. (ubierać):

stroić dziecko

[aus]putzen

stroić dziecko

herausputzen pog.

2. stroić ur. jez. (ozdabiać):

stroić choinkę

schmücken

3. stroić t. GLAS. (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument

[ab]stimmen

stroić radio, instrument

einstellen

fraza:

stroić miny

eine Fratze [o. Grimasse pog. ] schneiden

II . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (być ozdobą)

stroić

schmücken

stroić

für Glanz sorgen

III . stroić <‑oi; pret. ‑rój> [stroitɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (ubierać się)

stroić

sich tož. [aus]putzen

stroić

sich tož. herausputzen pog.

postrzec [postʃets] dov. obl., postrzegać [postʃegatɕ] <‑ga> GLAG. preh. glag.

1. postrzec PSIH.:

postrzec

wahrnehmen

2. postrzec ur. jez. (oceniać):

postrzec

einschätzen

postrzec

beurteilen

postępek <rod. ‑pku, mn. ‑pki> [postempek] SAM. m. spol ur. jez.

postępek

Tat ž. spol

zły postępek

schlechte [o. böse] Tat

postępowo [postempovo] PRISL.

postępowo

fortschrittlich

zachowywać się postępowo

sich tož. fortschrittlich verhalten

postępowy [postempovɨ] PRID.

postępowy myśl, program

fortschrittlich

postępowy działacz, umysł

fortschrittlich [gesinnt]

postpozycja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [postpozɨtsja] SAM. ž. spol LINGV.

postpozycja

Postposition ž. spol