Prevodi za „potrząść“ v slovarju poljsko » nemški

potrząść [potʃow̃ɕtɕ]

potrząść dov. obl. od trząść

glej tudi trząść

I . trząść <trzęsie; pret. trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

1. trząść (poruszać gwałtownie):

trząść kimś/czymś

jdn/etw schütteln [o. rütteln]

trząść owoce

Früchte vom Baum schütteln

2. trząść (jechać nierówno):

samochód trzęsie

der Wagen m. spol holpert

3. trząść pog. (rządzić):

trząść kimś

jdn [herum]kommandieren pog.

trząść grupą/wydziałem

in der Gruppe/Abteilung das Sagen haben pog.

4. trząść fig. (powodować drgawki):

gorączka mnie [lub mną] trzęsie

das Fieber sr. spol schüttelt mich

gorączka mnie [lub mną] trzęsie

ich habe Schüttelfrost

zimno mnie [lub mną] trzęsie

ich zittere vor Kälte

zimno mnie [lub mną] trzęsie

es schüttelt mich vor Kälte

trząść portkami pog.

Fracksausen haben pog.

5. trząść fig. pog. (burzyć spokój):

gniew/złość mnie [lub mną] trzęsie

ich zittere vor Wut/Ärger

II . trząść <trzęsie; pret. trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. trząść:

trząść (drgać) (człowiek)

zittern

trząść (ziemia)

beben

nogi się komuś trzęsą ze zmęczenia

jds Beine ntpl zittern vor Müdigkeit

głos się komuś trzęsie ze wzruszenia

jds Stimme ž. spol zittert vor Rührung

trząść się ze śmiechu

sich tož. vor Lachen schütteln

trząść się ze strachu

vor Angst zittern [o. schlottern]

trząść się z zimna

vor Kälte zittern [o. schlottern]

jeść, aż się uszy trzęsą pog.

sich daj. den Bauch voll schlagen pog.

trząść się jak barani ogon [lub galareta]

zittern wie ein Wackelpudding m. spol pog.

miasto trzęsie się od plotek

die Stadt ž. spol brodelt vor Gerüchten fig.

widownia/teatr trzęsie się od oklasków

der Zuschauerraum m. spol /das Theater sr. spol bebt unter dem Applaus

trząść się w posadach

in den Grundfesten erschüttert werden

portki się komuś trzęsą ze strachu

jd hat Fracksausen pog.

2. trząść:

trząść (jechać nierówno) (pojazd)

rütteln

3. trząść pog.:

trząść (być poruszonym) (człowiek)

zittern

(być niespokojnym) trząść się nad kimś/czymś [lub o kogoś/coś]

um jdn/etw zittern

III . trząść <trzęsie; pret. trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] dov. obl. GLAG. brezos.

1. trząść (wywoływać dreszcze):

kogoś trzęsie

es schüttelt jdn

2. trząść (wywoływać gniew, oburzenie):

aż go trzęsło z nerwów

er zitterte vor Aufregung

trząść głową nad czymś

[verwundert] den Kopf [über etwas] schütteln