Prevodi za „rozšírenie“ v slovarju poljsko » nemški

rozliczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [rozlitʃeɲe] SAM. sr. spol FINAN.

rozliczenie

Abrechnung ž. spol

rozliczenie

Verrechnung ž. spol

rozliczenie bezgotówkowe

Clearing sr. spol

rozliczenie bezgotówkowe

Verrechnung gegenseitiger Geldforderungen

rozliczenie gotówkowe

Verrechnung in bar

rozliczenie kosztów

Kostenabrechnung ž. spol

rozliczenie kwartalne

Quartalsabrechnung ž. spol

rozwidlenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [rozvidleɲe] SAM. sr. spol ur. jez. (dróg)

rozwidlenie

Gabelung ž. spol

rozżalenie <rod. ‑ia, brez mn. > [rozʒaleɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

rozżalenie

Verbitterung ž. spol

rozżalenie

Erbitterung ž. spol

z rozżaleniem

verbittert

z rozżaleniem

gekränkt

rozwydrzenie <rod. ‑ia, brez mn. > [rozvɨdʒeɲe] SAM. sr. spol pog.

rozwydrzenie

Verzogenheit ž. spol

rozbrojenie <rod. ‑ia, brez mn. > [rozbrojeɲe] SAM. sr. spol

rozbrojenie VOJ., t. POLIT. (sił zbrojnych)

Abrüstung ž. spol

rozbrojenie VOJ., t. POLIT. (sił zbrojnych)

Entwaffnung ž. spol

rozbrojenie (pocisku)

Entschärfung ž. spol

rozczulenie <rod. ‑ia, brez mn. > [rostʃuleɲe] SAM. m. spol ur. jez.

rozczulenie

Rührung ž. spol

rozczulenie

innere Bewegtheit

rozczulenie

f

na jej widok ogarnęło go rozczulenie

bei ihrem Anblick überkam ihn die Rührung ž. spol

rozdwojenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [rozdvojeɲe] SAM. sr. spol

rozdwojenie jaźni

Persönlichkeitsspaltung ž. spol

rozdwojenie jaźni

Schizophrenie ž. spol

roztargnienie <rod. ‑ia, brez mn. > [rostargɲeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

roztargnienie

Zerstreutheit ž. spol

roztargnienie

Geistesabwesenheit ž. spol

przez roztargnienie

aus Versehen

rozcieńczenie <rod. ‑ia, brez mn. > [rostɕej̃tʃeɲe] SAM. sr. spol

rozcieńczenie KEM., TEH.

Verdünnung ž. spol

rozcieńczenie KEM., TEH.

Verdünnungsgrad m. spol

rozgoryczenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [rozgorɨtʃeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

rozgoryczenie

Verbitterung ž. spol

ogarnia mnie rozgoryczenie

mich erfasst Verbitterung

rozkojarzenie <rod. ‑ia, brez mn. > [roskojaʒeɲe] SAM. sr. spol

rozkojarzenie MED., PSIH.

Dissoziation ž. spol

stan rozkojarzenia

Zustand m. spol der Dissoziation

rozróżnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [rozruʒɲeɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

rozróżnienie

Unterscheidung ž. spol

rozróżnienie

Distinktion ž. spol ur. jez.

rozwolnienie <rod. ‑ia, brez mn. > [rozvolɲeɲe] SAM. sr. spol

rozwolnienie

Durchfall m. spol

mieć rozwolnienie

Durchfall haben

rozprzężenie <rod. ‑ia, brez mn. > [rospʃew̃ʒeɲe] SAM. sr. spol

1. rozprzężenie (chaos):

rozprzężenie

Chaos sr. spol

rozprzężenie

Durcheinander sr. spol

2. rozprzężenie (brak dyscypliny: obyczajów):

rozprzężenie

Zügellosigkeit ž. spol

rozprzężenie

Sittenverfall m. spol

rozprzężenie duchowe, nerwowe

Geisteszerrüttung ž. spol

rozprzężenie duchowe, nerwowe

Nervenzerrüttung ž. spol

rozważenie SAM.

Geslo uporabnika

rozważenie sr. spol

Betrachtung ž. spol

snuć filozoficzne rozważania

philosophische Betrachtungen anstellen

rozważenie sr. spol

Überlegung ž. spol

przedmiot rozważań

Gegenstand der Überlegungen

rozważenie sr. spol

Abwägen sr. spol