Prevodi za „rozkraczyć“ v slovarju poljsko » nemški

I . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

rozkruszać

zerbröckeln

rozkruszać

zerbröseln

II . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

rozkruszać

zerbröckeln

okraczyć [okratʃɨtɕ]

okraczyć dov. obl. od okraczać

glej tudi okraczać

okraczać <‑cza; dov. obl. okraczyć> [okratʃatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

okraczać

etw [rittlings] übersteigen [o. überklettern]

okraczać

etw mit einem großen Schritt [o. großen Schritten] übersteigen

rozkrajać [roskrajatɕ] dov. obl., rozkrawać [roskravatɕ] <‑wa; dov. obl. rozkroić> GLAG. preh. glag.

rozkrajać

aufschneiden

I . rozkręcać <‑ca; pret. ‑aj> [roskrentsatɕ], rozkręcić [roskreɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. rozkręcać (demontować):

rozkręcać maszynę, mebel

auseinander schrauben

rozkręcać maszynę, mebel

[in Einzelteile] zerlegen

2. rozkręcać (rozplatać):

rozkręcać sznurek

aufrollen

rozkręcać sznurek

entrollen

3. rozkręcać pog. (uaktywniać):

rozkręcać interes

das Geschäft ankurbeln [o. in Gang bringen]

II . rozkręcać <‑ca; pret. ‑aj> [roskrentsatɕ], rozkręcić [roskreɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog. (interes, firma)

rozkręcać

in Gang kommen

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć dov. obl. od rozłączać

glej tudi rozłączać

I . rozłączać <‑cza; dov. obl. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] GLAG. preh. glag.

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; dov. obl. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich tož. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

rozkazać [roskazatɕ]

rozkazać dov. obl. od rozkazywać

glej tudi rozkazywać

rozkazywać <‑zuje; pret. ‑zuj; dov. obl. rozkazać> [roskazɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

rozkazywać

befehlen

rozkazywać

anordnen

rozkazywać komuś, żeby zamknąć drzwi

jdm befehlen, die Tür zu schließen

rozkurcz <rod. ‑u, mn. ‑e> [roskurtʃ] SAM. m. spol

rozkurcz MED. (mięśni)

Expansion ž. spol

rozkurcz (serca)

Diastole ž. spol

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć dov. obl. od rozliczać

glej tudi rozliczać

I . rozliczać <‑cza; dov. obl. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FINAN.

berechnen

rozliczać EKON, FINAN.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADMIN. JEZ.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; dov. obl. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FINAN.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw tož. abrechnen

2. rozliczać fig. ur. jez.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

roztoczyć [rostotʃɨtɕ]

roztoczyć dov. obl. od roztaczać

glej tudi roztaczać

I . roztaczać <‑cza; dov. obl. roztoczyć> [rostatʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. roztaczać (ukazywać):

roztaczać perspektywy, wizję

entfalten

roztaczać perspektywy, wizję

ausbreiten

2. roztaczać (rozprzestrzeniać):

roztaczać blask, zapach

verbreiten

fraza:

roztaczać nad kimś opiekę

jdn in seine Obhut nehmen

II . roztaczać <‑cza; dov. obl. roztoczyć> [rostatʃatɕ] GLAG. povr. glag. več. nedov. obl.

roztaczać (rozciągać się w przestrzeni) (widok, dolina)

sich tož. erstrecken

roztaczać (rozciągać się w przestrzeni) (widok, dolina)

sich tož. ausbreiten