Prevodi za „rzemiennego“ v slovarju poljsko » nemški

rzemienny [ʒemjennɨ] PRID.

rzemienny

Riemen-

rzemienny bicz

Riemenpeitsche ž. spol

fraza:

podróżować rzemiennym dyszlem

mit häufigen Unterbrechungen reisen, überall einkehren, nicht auf dem direkten Wege fahren

brzemienność <rod. ‑ści, brez mn. > [bʒemjennoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

brzemienność

Schwangerschaft ž. spol

obnosiła się ze swoją brzemiennością

sie stellte ihre Schwangerschaft zur Schau

brzemienność jej decyzji fig.

die Folgen ž. spol mn. ihrer Entscheidung

strzemienne [stʃemjenne]

wypić strzemiennego

ein letztes Glas zum Abschied trinken

brzemienny [bʒemjennɨ] PRID. ur. jez.

1. brzemienny (w ciąży):

kobieta brzemienna

Schwangere ž. spol

2. brzemienny fig. (obfitujący w coś):

brzemienny w skutki

folgenschwer

ten wypadek był brzemienny w skutki [lub następstwa]

dieser Unfall m. spol war folgenschwer

przemienny [pʃemjennɨ] PRID.

1. przemienny ur. jez. (występujący na zmianę):

przemienny

[ab]wechselnd

przemienny

Wechsel-

dieta przemienna

Wechseldiät ž. spol

prąd przemienny ELEK., FIZ.

Wechselstrom m. spol

2. przemienny MAT.:

przemienny

kommutativ

przemiennie [pʃemjeɲɲe] PRISL. ur. jez.

przemiennie

abwechselnd

środki powinny być stosowane przemiennie

die Mittel ntpl sollten abwechselnd angewendet werden

rzemiecha <rod. ‑chy, mn. ‑chy> [ʒemjexa] SAM. m. spol sklan. jak f w lp pog. (dobry fachowiec)

rzemiecha

echter Fachmann m. spol pog.

rzemieślnik (-iczka) <rod. ‑a, mn. ‑icy> [ʒemjeɕlɲik] SAM. m. spol (ž. spol)

rzemieślnik (-iczka)

Handwerker(in) m. spol (ž. spol)

rzemieślnik (-iczka)

Gewerbetreibende(r) mf

rzemiosło <rod. ‑ła, mn. ‑ła> [ʒemjoswo] SAM. sr. spol

1. rzemiosło (wytwórczość):

rzemiosło

Handwerk sr. spol

rzemiosło

Gewerbe sr. spol

2. rzemiosło brez mn. (technika):

rzemiosło

Handwerk sr. spol

3. rzemiosło brez mn. pog. (zawód):

rzemiosło

Handwerk sr. spol

rzemiosło

Fach sr. spol

I . przemieniać <‑ia; dov. obl. po‑> [pʃemjeɲatɕ], przemienić [pʃemjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

przemienić coś w coś

etw in etw tož. verwandeln

II . przemieniać <‑ia; dov. obl. po‑> [pʃemjeɲatɕ], przemienić [pʃemjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

przemienić się w coś

sich tož. in etw tož. verwandeln

rzemień <rod. ‑ienia, mn. ‑ienie> [ʒemjeɲ] SAM. m. spol

rzemień

Riemen m. spol

rzemień

[Leder]gurt m. spol

plemienny [plemjennɨ] PRID.

plemienny

Stammes-

więź plemienna

Stammesbindung ž. spol

przemienienie SAM.

Geslo uporabnika

Przemienienie Pańskie sr. spol REL.

Verklärung des Herrn ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W pasie ściągana za pomocą czerwonego sznura lub rzemiennego pasa.

pl.wikipedia.org