poljsko » nemški

Prevodi za „skórnir“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

fornir: samostalnik
skorcić
skośnie: prislov
skórny: pridevnik in prislov
skoro: veznik
skory: pridevnik in prislov
skorek: samostalnik
skorupa: samostalnik
skonto: samostalnik
skonać: II. neprehodni glagol
skopić: prehodni glagol
skosić
skośny: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: skośnie , skorcić , fornir , skośny , skosić , skopić , skonać , skonto , skorupa , skorek , skory , skoro in skórny

fornir <rod. ‑u, mn. ‑y> [forɲir] SAM. m. spol pog. (okleina)

Furnier sr. spol

skorcić [skortɕitɕ]

skorcić dov. obl. od korcić

glej tudi korcić

korcić <‑ci; pret. korć> [kortɕitɕ] GLAG. preh. glag.

korci mnie, żeby spróbować

es reizt mich, es zu versuchen

korci mnie, żeby spróbować

es juckt mich [in den Fingern], es zu versuchen pog.

skośnie [skoɕɲe] PRISL.

ustawić coś skośnie

etw tož. schräg stellen

skórny [skurnɨ] PRID.

Haut-

wykwit skórny

Hautausschlag m. spol

skoro [skoro] VEZ.

1. skoro (gdy):

skoro tylko się dowiem, poinformuję cię

sobald ich es in Erfahrung bringe [o. erfahren habe] , gebe ich dir Bescheid

skoro świt

in aller Frühe

skoro świt

bei Tagesanbruch

2. skoro (ponieważ):

skoro już tu jestem, mogę go odwiedzić

wenn ich schon da bin, kann ich ihn ja besuchen

skory [skorɨ] PRID.

skory do pomocy

on jest zawsze skory do śmiechu

er lacht immer gerne

skorek <rod. ‑rka, mn. ‑rki> [skorek] SAM. m. spol ZOOL.

Ohrwurm m. spol

skorupa <rod. ‑py, mn. ‑py> [skorupa] SAM. ž. spol

1. skorupa (powłoka: orzecha):

Schale ž. spol

skorupa ziemska

Erdkruste ž. spol

2. skorupa fig. (warstwa: niewrażliwości):

Schale ž. spol fig.

3. skorupa nav. v mn. (odłamki: naczynia):

Scherben ž. spol mn.

4. skorupa ZOOL. (osłona):

skorupa ślimaka

Schneckenhaus sr. spol

zamknąć się jak ślimak w skorupie

sich tož. in [s]ein Schneckenhaus zurückziehen pog.

skonto [skonto] SAM. sr. spol nesprem. TRG.

Skonto sr. spol

I . skonać <‑na> [skonatɕ]

skonać dov. obl. od konać

II . skonać <‑na> [skonatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

niech skonam! pog.

hol mich der Teufel m. spol ! pog.

glej tudi konać

konać <‑na; dov. obl. s‑> [konatɕ] GLAG. nepreh. glag.

im Sterben [o. auf dem Sterbebett] liegen

fraza:

konać ze śmiechu

sich tož. totlachen pog.

skopić¹ <‑pi> [skopitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. AGR.

skopić (ułożyć w kopy)

skopić siano

das Heu in Hocken aufstellen

skosić [skoɕitɕ]

skosić dov. obl. od kosić

glej tudi kosić

kosić <‑si; pret. koś> [koɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. kosić < dov. obl. s‑>:

2. kosić < dov. obl. wy‑> fig. pog. (zabijać, pozbywać się):

niedermetzeln pog.

niedermachen pog.

3. kosić ZRAČ. PROM.:

lot koszący

Tiefflug m. spol

skośny [skoɕnɨ] PRID.

skośne oczy

Schlitzaugen ntpl

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski