Prevodi za „toros“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

torys <rod. ‑a, mn. ‑i> [torɨs] SAM. m. spol

torys ZGOD., POLIT.

Tory m. spol

topos <rod. ‑u, mn. ‑y> [topos] SAM. m. spol LIT.

topos

Topos m. spol

topos domu

Topos des Heims

torowy [torovɨ] PRID.

1. torowy (przy torach):

roboty torowe

Gleisarbeiten ž. spol mn.

ślad torowy NAVT.

Gleisspur ž. spol

2. torowy KEM.:

torowy

Thorium-

3. torowy ŠPORT:

torowy

Radsport-

kolarze torowi

Radsportler m. spol mn.

torba <rod. ‑by, mn. ‑by> [torba] SAM. ž. spol

1. torba:

torba (na zakupy)

Einkaufstasche ž. spol

torba (torebka)

Handtasche ž. spol

torba (podróżna)

Reisetasche ž. spol

pójść z torbami pog.

auf den Hund kommen [o. sein] pog.

pójść z torbami pog.

[völlig] verarmen

puścić kogoś z torbami pog.

jdn an den Bettelstab bringen ur. jez.

puścić kogoś z torbami pog.

jdn auf den Hund bringen pog.

2. torba ZOOL.:

torba

Beutel m. spol

torby policzkowe

Backentaschen ž. spol mn.

giros [giros] SAM. m. spol

giros → gyros

heros <rod. ‑a, mn. ‑owie [lub ‑i]> [xeros] SAM. m. spol

heros

Held(in) m. spol (ž. spol)

heros

Heroe(Heroin) m. spol (ž. spol) ur. jez.

tor <rod. ‑u, mn. ‑y> [tor] SAM. m. spol

1. tor (trasa, droga: planet, światła, pocisku, pojazdu):

tor

Bahn ž. spol

tor wodny

Wasserstraße ž. spol

utarty tor

ausgetretene Wege m. spol mn.

rozmowa wkracza na śliskie tory

das Gespräch sr. spol nimmt eine heikle Wendung [o. kommt auf heikle Fragen]

wszystko toczy się [lub biegnie] utartym [lub zwykłym] torem

es geht alles seinen gewohnten Gang

naprowadzić coś na właściwe tory

etw in die richtige Bahn lenken

2. tor ŽEL. (szyny):

tory kolejowe

Eisenbahngleise ntpl

boczny tor

Nebengleis sr. spol

ślepy tor

totes Gleis

odstawić kogoś na boczny tor

jdn aufs Abstellgleis stellen

3. tor ŠPORT:

tor wyścigowy

Rennbahn ž. spol

tor przeszkód

Hindernisbahn ž. spol

tor żużlowy

Aschenbahn ž. spol

4. tor brez mn. KEM.:

tor

Thorium sr. spol

5. tor FIZ. (dawna jednostka ciśnienia):

tor

Torr m. spol

torować <‑ruje; dov. obl. u‑> [torovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

torować przejście:

torować

bahnen

fraza:

torować sobie/komuś drogę do czegoś

sich daj. /jdm den Weg für etw ebnen

tortowy [tortovɨ] PRID.

tortowy mąka:

tortowy

Torten-

torfowy [torfovɨ] PRID.

torfowy

Torf-

nawóz torfowy

Torfmull m. spol