Prevodi za „triumfere“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

triumwir <rod. ‑a, mn. ‑owie> [trijuw̃vir] SAM. m. spol ZGOD.

triumwir

Triumvir m. spol

triumf <rod. ‑u, mn. ‑y> [trijuw̃f] SAM. m. spol

1. triumf brez mn. ur. jez. (zwycięstwo):

triumf

Triumph m. spol

triumf

Sieg m. spol

odnieść nad kimś triumf

über jdn triumphieren

radosny okrzyk triumfu

freudiger Triumphschrei m. spol

2. triumf nav. v mn. ur. jez. (sukces):

triumf

Triumph m. spol

triumf

Erfolg m. spol

święcić triumfy

Triumphe feiern

święcić triumfy

erfolgreich sein

3. triumf ZGOD.:

triumf

Triumph m. spol

triumf

Triumphzug m. spol

triumfalnie [trijuw̃falɲe] PRISL. ur. jez.

triumfalnie

triumphal

wejść triumfalnie do sali

triumphal den Saal betreten

triumfator¹(ka) <rod. ‑a, mn. ‑orzy> [trijuw̃fator] SAM. m. spol(ž. spol) ur. jez. (zwycięzca)

triumfator(ka)

Triumphator(in) m. spol (ž. spol) ur. jez.

triumfator(ka)

Sieger(in) m. spol (ž. spol)

triumfować <‑fuje; dov. obl. za‑> [trijuw̃fovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. triumfować (zwyciężać):

triumfować

triumphieren

triumfować nad kimś

über jdn triumphieren

dobro zawsze triumfuje fig.

das Gute sr. spol triumphiert immer

2. triumfować (cieszyć się ze zwycięstwa):

triumfować

triumphieren

triumfować

Triumph empfinden

triumfować

jubeln

triumfalny [trijuw̃falnɨ] PRID.

triumfalny uśmiech:

triumfalny

triumphal

okrzyk triumfalny

Triumphgeschrei sr. spol

łuk triumfalny

Triumphbogen m. spol

marsz [lub pochód] triumfalny

Triumphzug m. spol

triumwirat <rod. ‑u, mn. ‑y> [trijuw̃virat] SAM. m. spol

1. triumwirat ZGOD.:

triumwirat

Triumvirat sr. spol

powołać triumwirat

ein Triumvirat einberufen

2. triumwirat fig. ur. jez. (grupa trzech osób):

triumwirat

Triumvirat sr. spol

triumwirat

Trio sr. spol

triumwirat znajomych

ein Bekanntentrio sr. spol