Prevodi za „urzyczywistnić“ v slovarju poljsko » nemški

I . urzeczywistniać <‑ia> [uʒetʃɨvistɲatɕ], urzeczywistnić [uʒetʃɨvistɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

urzeczywistniać plany

in die Tat umsetzen

urzeczywistniać plany

realisieren

urzeczywistniać marzenia

verwirklichen

II . urzeczywistniać <‑ia> [uʒetʃɨvistɲatɕ], urzeczywistnić [uʒetʃɨvistɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez. (marzenia)

urzeczywistniać

sich tož. verwirklichen

urzeczywistniać

wahr werden

rzeczywisty [ʒetʃɨvistɨ] PRID.

rzeczywisty

tatsächlich

rzeczywisty

wirklich

wartość rzeczywista

Realwert m. spol

rzeczywisty członek

ordentliches Mitglied sr. spol

rzeczywistość <rod. ‑ści, brez mn. > [ʒetʃɨvistoɕtɕ] SAM. ž. spol

rzeczywistość

Wirklichkeit ž. spol

to nie odpowiada rzeczywistości

das entspricht nicht den Tatsachen [o. der Wahrheit]

w rzeczywistości

in Wirklichkeit [o. Wahrheit]

rzeczywistość wirtualna

virtuelle Wirklichkeit

I . przyczyniać <‑ia się> [pʃɨtʃɨɲatɕ ɕe], przyczynić [pʃɨtʃɨɲitɕ ɕe] dov. obl. GLAG. preh. glag. (przysparzać: kłopotów, radości)

przyczyniać

verursachen

II . przyczyniać <‑ia się> [pʃɨtʃɨɲatɕ ɕe], przyczynić [pʃɨtʃɨɲitɕ ɕe] dov. obl. GLAG. povr. glag.

przyczyniać do czegoś

zu etw beitragen

rzeczywiście [ʒetʃɨviɕtɕe] PRISL.

rzeczywiście

wirklich

rzeczywiście

tatsächlich

rzeczywiście?

ist das wahr?

rzeczywiście?

wirklich?

rzeczywiście!

in der Tat!

rzeczywiście!

tatsächlich!

to rzeczywiście wzruszające

das ist wirklich rührend

nierzeczywistość <rod. ‑ści, brez mn. > [ɲeʒetʃɨvistoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

nierzeczywistość

Unwirklichkeit ž. spol

nierzeczywistość

Irrealität ž. spol ur. jez.

oczywisty [otʃɨvistɨ] PRID.

1. oczywisty (logiczny):

oczywisty twierdzenie, dowód

selbstverständlich

oczywisty twierdzenie, dowód

logisch

2. oczywisty (bezsporny):

oczywisty kłamstwo, nonsens

offensichtlich

oczywisty kłamstwo, nonsens

augenscheinlich ur. jez.

to oczywiste, że...

es ist offensichtlich, dass ...

oczywistość <rod. ‑ści, mn. ‑ści> [otʃɨvistoɕtɕ] SAM. ž. spol

1. oczywistość brez mn. (oczywisty charakter czegoś):

oczywistość

Offensichtlichkeit ž. spol

oczywistość stwierdzenia

Offensichtlichkeit der Feststellung

2. oczywistość (coś oczywistego):

oczywistość

Selbstverständlichkeit ž. spol

opowiadać same oczywistości

bloße Selbstverständlichkeiten erzählen

nadrzeczywisty [nadʒetʃɨvistɨ] PRID. ur. jez.

nadrzeczywisty

überwirklich ur. jez.

nierzeczywisty [ɲeʒetʃɨvistɨ] PRID.

nierzeczywisty

unwirklich

nierzeczywisty

irreal ur. jez.

nierzeczywisty

fiktiv ur. jez.

zawistnie [zavistɲe] PRISL. ur. jez.

zawistnie

neidisch

zawistnie

missgünstig

spojrzeć na kogoś zawistnie

jdn missgünstig anschauen

zawistnik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [zavistɲik] SAM. m. spol pog.

zawistnik

Neider(in) m. spol (ž. spol)