poljsko » nemški

uspokojony [uspokojonɨ] PRID.

uspokojenie <rod. ‑ia, brez mn. > [uspokojeɲe] SAM. sr. spol

spokojny [spokojnɨ] PRID.

2. spokojny (opp: wzburzony, burzliwy):

zaspokojenie <rod. ‑ia, brez mn. > [zaspokojeɲe] SAM. sr. spol

niespokojny [ɲespokojnɨ] PRID.

2. niespokojny (pełen niepokoju):

unruhige [o. stürmische] Zeiten ž. spol mn.

3. niespokojny (rozbiegany):

4. niespokojny (zatroskany) człowiek:

5. niespokojny (burzliwy, wzburzony):

uspokoić [uspokoitɕ]

uspokoić dov. obl. od uspokajać

glej tudi uspokajać

I . uspokajać <‑ja; dov. obl. uspokoić> [uspokajatɕ] GLAG. preh. glag. (uciszać, przywracać spokój)

II . uspokajać <‑ja; dov. obl. uspokoić> [uspokajatɕ] GLAG. povr. glag.

I . uspokajać <‑ja; dov. obl. uspokoić> [uspokajatɕ] GLAG. preh. glag. (uciszać, przywracać spokój)

II . uspokajać <‑ja; dov. obl. uspokoić> [uspokajatɕ] GLAG. povr. glag.

spokojnie [spokojɲe] PRISL.

3. spokojnie (w spokoju):

4. spokojnie (bez pośpiechu):

5. spokojnie (bez problemów):

pokojowy [pokojovɨ] PRID.

1. pokojowy (dotyczący zgody):

Friedens-

2. pokojowy (dotyczący pomieszczenia):

Zimmer-
Zimmermaler(in) m. spol (ž. spol)

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski