Prevodi za „wygnał“ v slovarju poljsko » nemški

wygnać [vɨgnatɕ]

wygnać dov. obl. od wyganiać

glej tudi wyganiać

wyganiać <‑ia; dov. obl. wygonić [lub wygnać]> [vɨgaɲatɕ] GLAG. preh. glag.

wyganiać

fortjagen

wyganiać

hinaustreiben

wyganiać kogoś z domu

jdn aus dem Haus werfen [o. jagen]

I . wyginać <‑na; dov. obl. wygiąć> [vɨginatɕ] GLAG. preh. glag.

wyginać drut, tułów:

wyginać

biegen

wyginać

krümmen

II . wyginać <‑na; dov. obl. wygiąć> [vɨginatɕ] GLAG. povr. glag.

wyginać (deska, drut)

sich tož. biegen [o. krümmen]

wyginać (człowiek)

sich tož. krümmen [o. beugen]

sygnał <rod. ‑u, mn. ‑y> [sɨgnaw] SAM. m. spol t. TELEKOM.

sygnał

Signal sr. spol

sygnał

Ton m. spol

sygnał ciągły (w słuchawce telefonu)

Amtston m. spol

sygnał do wymarszu

Signal zum Abmarsch

sygnał wstrzymania pracy procesora

Prozessorabbruchsignal sr. spol

karetka na sygnale pog.

Krankenwagen m. spol mit Martinhorn ® [o. Martinshorn pog. ]

wygrać [vɨgratɕ]

wygrać dov. obl. od wygrywać

glej tudi wygrywać

I . wygrywać <‑wa; dov. obl. wygrać> [vɨgrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wygrywać < dov. obl. wygrać> (uzyskiwać):

wygrywać nagrodę

gewinnen

wygrać [wielki] los [na loterii]

das große Los gezogen haben fig.

nie wygrałem nóg na loterii! pog.

ich kann nicht mehr zu Fuß laufen!

2. wygrywać < dov. obl. wygrać> (odnosić zwycięstwo):

wygrywać wojnę

gewinnen

wygrywać wojnę

siegen

wygrać wyścig

ein Wettrennen gewinnen

3. wygrywać (grać):

wygrywać melodię

[ab]spielen

II . wygrywać <‑wa; dov. obl. wygrać dov. obl. wygrać> [vɨgrɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. wygrywać (zwyciężać):

wygrywać

gewinnen

wygrywać

siegen

wygrać walkowerem ŠPORT

kampflos siegen

kto nie ryzykuje, ten nie wygrywa

wer nichts wagt, gewinnt nichts

2. wygrywać (dostać nagrodę):

wygrać na loterii/w totolotka

in der Lotterie/im Totto gewinnen