Prevodi za „wytrącanym“ v slovarju poljsko » nemški

wytracać <‑ca> [vɨtratsatɕ], wytracić [vɨtratɕitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

wytracać prędkość:

wytracać

verlieren

wytrawny [vɨtravnɨ] PRID.

1. wytrawny GASTR. (opp: słodki):

wytrawny wino

trocken

2. wytrawny ur. jez. (doświadczony):

wytrawny oszust, polityk

erfahren

wytrawny znawca

beschlagen

wytrawny znawca

profund ur. jez.

wytrawny znawca

ausgewiesen

I . wytrącać <‑ca> [vɨtrontsatɕ], wytrącić [vɨtroɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. wytrącać (wybić):

wytrącać komuś coś z ręki

jdm etw aus der Hand schlagen

wytrącać komuś broń z ręki

jdm die Waffe aus der Hand winden ur. jez.

2. wytrącać (wyrwać):

wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia

jdn aus dem Schlaf/seinen Gedanken reißen

wytrącić kogoś z równowagi

jdn aus dem Gleichgewicht bringen

3. wytrącać KEM.:

wytrącać jakiś związek z roztworu

eine Verbindung aus einer Lösung ausfällen

II . wytrącać <‑ca> [vɨtrontsatɕ], wytrącić [vɨtroɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. KEM.

wytrącać (osad)

ausflocken

wytrącać (osad)

sich tož. niederschlagen

wytrwały [vɨtrfawɨ] PRID. ur. jez.

wytrwały

ausdauernd

wytrwały

beharrlich

być wytrwałym w czymś

bei etw ausdauernd sein