Prevodi za „zadośćuczynić“ v slovarju poljsko » nemški

zadośćuczynić <‑ni; pret. ‑yń> [zadoɕtɕutʃɨɲitɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

zadośćuczynić

Genüge tun [o. leisten] pog.

zadośćuczynić prośbie/żądaniu

der Bitte/der Forderung Genüge tun [o. leisten] pog.

zadośćuczynić prośbie/żądaniu

die Bitte/die Forderung erfüllen

Primeri uporabe besede zadośćuczynić

zadośćuczynić prośbie/żądaniu

die Bitte/die Forderung erfüllen

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Nie mają więc prawa obciążać przyszłe pokolenia obowiązkami, którym sami powinni byli zadośćuczynić.

pl.wikipedia.org

Beduini wierzyli, że duch osoby zmarłej nawoływał z grobu, dopóki nie zadośćuczyniono jego pragnieniu krwi.

pl.wikipedia.org

W tym terminie do sądu stawili się tylko chłopi, którzy zobowiązali się zadośćuczynić za grabieże.

pl.wikipedia.org

Wymierzenie kary ma za zadanie zadośćuczynić pokrzywdzonemu, ale także ogólnemu poczuciu sprawiedliwości.

pl.wikipedia.org

Aby zadośćuczynić córce życie bez ojca zapłacił wszystkie koszty opieki nad matką, która była w śpiączce.

pl.wikipedia.org

Każdy wojownik starał się przebić swoją włócznią ciała poległych żołnierzy, aby w ten sposób zadośćuczynić tradycji „obmycia włóczni krwią”.

pl.wikipedia.org