Prevodi za „zahowana“ v slovarju poljsko » nemški

zaharowany [zaxarovanɨ] PRID. pog.

zaharowany

abgeschuftet pog.

zaharowany

abgerackert pog.

zachowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zaxovaɲe] SAM. sr. spol

1. zachowanie (postępowanie):

zachowanie

Verhalten sr. spol

zachowanie

Betragen sr. spol

przyzwoite zachowanie

anständiges Betragen

2. zachowanie (uchronienie):

zachowanie

Erhaltung ž. spol

zachowanie

Bewahrung ž. spol

zahamowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zaxamovaɲe] SAM. sr. spol nav. v mn. PSIH.

zahamowanie

Hemmungen ž. spol mn.

mieć zahamowania

Hemmungen haben

karawana <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [karavana] SAM. ž. spol

1. karawana (grupa pielgrzymów, kupców):

karawana

Karawane ž. spol

psy szczekają, karawana idzie dalej preg.

die Hunde m. spol mn. bellen, [aber] die Karawane zieht weiter

2. karawana fig. (grupa pojazdów):

karawana

Konvoi m. spol

karawana

[Auto]korso m. spol

Hawana <rod. ‑ny, brez mn. > [xavana] SAM. ž. spol

1. Hawana (stolica):

Hawana

Havanna sr. spol

2. Hawana:

Hawana (cygaro)

Havanna ž. spol

Hawana (tabaka)

Havanna m. spol

pawana <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [pavana] SAM. ž. spol GLAS.

1. pawana (taniec dworski):

pawana

Pavane ž. spol

tańczyć pawanę

Pavane tanzen

2. pawana (muzyka do tego tańca):

pawana

Pavane ž. spol

słuchać pawany

Pavanen hören

wychowanka [vɨxovanka] SAM. ž. spol

wychowanka → wychowanek

glej tudi wychowanek

wychowanek (-nka) <rod. ‑nka, mn. ‑nkowie> [vɨxovanek] SAM. m. spol (ž. spol)

1. wychowanek (absolwent):

wychowanek (-nka)

Absolvent(in) m. spol (ž. spol)

2. wychowanek (uczeń):

wychowanek (-nka)

Schüler(in) m. spol (ž. spol)

3. wychowanek (podopieczny: domu dziecka):

wychowanek (-nka)

Schützling m. spol

wychowanek (-nka)

Pflegekind n

zaawansowana [zaavaw̃sovana] SAM. ž. spol

zaawansowana → zaawansowany

glej tudi zaawansowany , zaawansowany

zaawansowany² (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [zaavaw̃sovanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl.

zaawansowany (-na)

Fortgeschrittene(r) mf

kurs niemieckiego dla zaawansowanych

Deutschkurs m. spol für Fortgeschrittene

zaawansowany¹ [zaavaw̃sovanɨ] PRID.

zaawansowany

fortgeschritten

zarachowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zaraxovaɲe] SAM. sr. spol EKON

zarachowanie

Anrechnen sr. spol

zaholować [zaxolovatɕ]

zaholować dov. obl. od holować

glej tudi holować

holować <‑luje; dov. obl. pod‑ [lub za‑]> [xolovatɕ] GLAG. preh. glag.

holować

schleppen

holować samochód

das Auto abschleppen

schowanko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [sxovanko] SAM. sr. spol pog. (schowek)

schowanko

Staufach sr. spol

schowanko

Stauraum m. spol

schowanko

Versteck sr. spol

glej tudi schowek

schowek <rod. ‑wka, mn. ‑wki> [sxovek] SAM. m. spol

1. schowek (kryjówka):

schowek

Versteck sr. spol

schowek

Unterschlupf m. spol

2. schowek (skrytka):

schowek

Versteck sr. spol

schowek

Geheimfach sr. spol

schowek na miotły

Besenkammer ž. spol

3. schowek t. RAČ.:

schowek

Zwischenablage ž. spol

wychowany [vɨxovanɨ] PRID.

dobrze/źle wychowany

gut/schlecht erzogen

zahamować [zaxamovatɕ]

zahamować dov. obl. od hamować

glej tudi hamować

I . hamować <‑muje> [xamovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. hamować < dov. obl. za‑>:

hamować (zmniejszać prędkość) (samochód)

bremsen

hamować konie

zügeln

gwałtownie hamować

ruckartig bremsen

2. hamować < dov. obl. za‑> (wstrzymywać):

hamować rozwój, wzrost

hemmen

hamujący wpływ czegoś

die hemmende Wirkung ž. spol von etw

3. hamować < dov. obl. po‑> (tłumić):

hamować łzy, płacz

unterdrücken

hamować łzy, płacz

zurückhalten

hamować gniew, namiętność

zügeln

II . hamować <‑muje dov. obl. po‑> [xamovatɕ] GLAG. povr. glag.

hamować (opanować się) (człowiek)

sich tož. zügeln [o. beherrschen] [o. mäßigen]

wyrachowany [vɨraxovanɨ] PRID. ur. jez.

wyrachowany człowiek

berechnend slabš.

wyrachowany człowiek

schlitzohrig pog.

wyrachowany posunięcie

durchtrieben slabš.

wyrachowany posunięcie

abgefeimt slabš.

Botswana <rod. ‑y, brez mn. > SAM. ž. spol GEOGR.

Botswana

Botsuana sr. spol

zahartować [zaxartovatɕ]

zahartować dov. obl. od hartować

glej tudi hartować

I . hartować <‑tuje; dov. obl. za‑> [xartovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. hartować TEH.:

hartować stal

härten

stal hartowana

gehärteter Stahl m. spol

2. hartować (uodparniać):

hartować ciało

abhärten

3. hartować fig. (wzmacniać):

hartować wolę

stärken

zahartowany w boju

im Kampf abgehärtet

II . hartować <‑tuje; dov. obl. za‑> [xartovatɕ] GLAG. povr. glag.

1. hartować TEH. (być hartowanym):

hartować

gehärtet werden

2. hartować (nabierać odporności):

hartować

sich tož. abhärten

wychowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [vɨxovaɲe] SAM. sr. spol

1. wychowanie (nauka):

wychowanie

Erziehungswissenschaft ž. spol

2. wychowanie (proces wychowawczy):

wychowanie

Erziehung ž. spol

3. wychowanie (ogłada):

wychowanie

Manieren ž. spol mn.

wychowanie

Benehmen sr. spol

dobre/złe wychowanie

gute/schlechte Manieren [o. Kinderstube ž. spol pog. ]

4. wychowanie ŠOL.:

wychowanie fizyczne

Sport[unterricht] m. spol

wychowanek (-nka) <rod. ‑nka, mn. ‑nkowie> [vɨxovanek] SAM. m. spol (ž. spol)

1. wychowanek (absolwent):

wychowanek (-nka)

Absolvent(in) m. spol (ž. spol)

2. wychowanek (uczeń):

wychowanek (-nka)

Schüler(in) m. spol (ž. spol)

3. wychowanek (podopieczny: domu dziecka):

wychowanek (-nka)

Schützling m. spol

wychowanek (-nka)

Pflegekind n

oblachowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [oblaxovaɲe] SAM. sr. spol TEH.

oblachowanie

Verblechung ž. spol

oblachowanie

Blechverkleidung ž. spol

oblachowanie

Blechverblendung ž. spol

oblachowanie ze stali nierdzewnej

Verblechung aus rostfreiem Stahl

przechowanie <rod. ‑ia, brez mn. > [pʃexovaɲe] SAM. sr. spol

przechowanie

Aufbewahrung ž. spol

przechowanie

Verwahrung ž. spol

przechowanie powierzonej rzeczy

Aufbewahrung einer hinterlegten Sache

przechowanie przez osoby trzecie PRAVO

Drittverwahrung ž. spol

oddać coś [komuś] na przechowanie

[jdm] etw in Verwahrung geben

oddać coś [komuś] na przechowanie

etw [bei jdm] hinterlegen