Prevodi za „zakrútiť“ v slovarju poljsko » nemški

zakrystia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [zakrɨstja] SAM. ž. spol REL.

zakrystia

Sakristei ž. spol

I . zakręcać <‑ca> [zakrentsatɕ], zakręcić [zakreɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zakręcać (zamykać):

zakręcać słoik

zuschrauben

2. zakręcać (odcinać dopływ):

zakręcać kran

zudrehen

3. zakręcać (zginać):

zakręcać drut

biegen

4. zakręcać (modelować):

zakręcić sobie włosy [na wałki]

sich daj. die Haare eindrehen [o. auf die Lockenwickler drehen]

5. zakręcać več. nedov. obl.:

zakręcać (zmieniać kierunek) (droga)

umkehren

zakręcać (zmieniać kierunek) (droga)

wenden

II . zakręcać <‑ca> [zakrentsatɕ], zakręcić [zakreɲtɕitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. samo v dov. obl.

1. zakręcać (obracać się):

zakręcać

sich tož. [um]drehen

2. zakręcać pog. (postarać się):

zakręcić się koło czegoś

sich tož. um etw bemühen

zakrętas <rod. ‑a, mn. ‑y> [zakrentas] SAM. m. spol pog.

zakrętas

Schnörkel m. spol

zakrętka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zakrentka] SAM. ž. spol

zakrętka

[Verschluss]kappe ž. spol

zakrętka

Schraubverschluss m. spol

zakrętka od butelki

Flaschenverschluss m. spol

zakropić [zakropitɕ]

zakropić dov. obl. od zakrapiać

glej tudi zakrapiać

I . zakrapiać <‑ia; dov. obl. zakropić> [zakrapjatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (pić alkohol do posiłku)

zakrapiać

nachspülen pog.

zakrapiać

hinunterspülen pog.

II . zakrapiać <‑ia; dov. obl. zakropić> [zakrapjatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

zakrapiać

sich tož. bezechen pog.

zakrapiać

sich tož. besäuseln pog.

zakrystian (-ka) <rod. ‑a, mn. ‑nie> [zakrɨstjan] SAM. m. spol (ž. spol) REL.

zakrystian (-ka)

Sakristan m. spol

zakrystian (-ka)

Küster m. spol

I . zakrapiać <‑ia; dov. obl. zakropić> [zakrapjatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (pić alkohol do posiłku)

zakrapiać

nachspülen pog.

zakrapiać

hinunterspülen pog.

II . zakrapiać <‑ia; dov. obl. zakropić> [zakrapjatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

zakrapiać

sich tož. bezechen pog.

zakrapiać

sich tož. besäuseln pog.

zakreślać <‑la> [zakreɕlatɕ], zakreślić [zakreɕlitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. (oznaczać)

zakreślać

anzeichnen

zakreślać

anmerken

zakreślać fragment tekstu

anstreichen

zakroplić [zakroplitɕ]

zakroplić dov. obl. od zakraplać

glej tudi zakraplać

zakraplać <‑la; dov. obl. zakroplić> [zakraplatɕ] GLAG. preh. glag. MED.

zakraplać

einträufeln

zakraplać

eintröpfeln

zakraplać sobie oczy/nos

[sich daj. ein Arzneimittel] in die Augen/die Nase einträufeln

I . zakrwawiać <‑ia> [zakrfavjatɕ], zakrwawić [zakrfavitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

zakrwawiać

mit Blut besudeln

zakrwawiona koszula

blutbeflecktes [o. blutbeschmiertes] Hemd

II . zakrwawiać <‑ia> [zakrfavjatɕ], zakrwawić [zakrfavitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

zakrwawiać

sich tož. mit Blut besudeln [o. beflecken]

zakrwawiać się podczas operacji

sich während der Operation mit Blut beflecken

zakrzewiać <‑ia> [zakʃevjatɕ], zakrzewić [zakʃevitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

zakrzewiać

mit Büschen bepflanzen

zakrzewiać jakiś teren

ein Gelände bebuschen

I . zakrzywiać <‑ia> [zakʃɨvjatɕ], zakrzywić [zakʃɨvitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

zakrzywiać

[krumm] biegen

zakrzywiać

krümmen

II . zakrzywiać <‑ia> [zakʃɨvjatɕ], zakrzywić [zakʃɨvitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

zakrzywiać

sich tož. krümmen

zakrzywiać (gałąź)

sich tož. biegen

zakrzywiać (gwóźdź)

sich tož. verbiegen

zakrzywiać (droga)

sich tož. krümmen

zakrzywiać (droga)

sich tož. winden

I . zakrywać <‑wa; dov. obl. zakryć> [zakrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

zakrywać garnek

zudecken

zakrywać karty, twarz

verdecken

II . zakrywać <‑wa; dov. obl. zakryć> [zakrɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zakrywać (przykrywać się):

zakrywać

sich tož. zudecken

2. zakrywać (chmurzyć się):

zakrywać

sich tož. bedecken

niebo zakryło się chmurami

der Himmel bedeckte sich mit Wolken

zakrakać [zakrakatɕ]

zakrakać dov. obl. od krakać

glej tudi krakać

krakać <kracze; pret. kracz; dov. obl. za‑> [krakatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. krakać:

krakać (wydawać dźwięk) (kruk, wrona)

krächzen

2. krakać fig.:

krakać (snuć pesymistyczne wizje) (człowiek)

unken

zakrawać <‑wa> [zakravatɕ] GLAG. nepreh. glag.

to zakrawa na kpinę [lub żart]!

das soll [wohl] ein Witz m. spol sein!

zakratować <‑tuje> [zakratovatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

zakratować

vergittern

zakratować okna

Fenster vergittern

zakrzepica <rod. ‑cy, brez mn. > [zakʃepitsa] SAM. ž. spol MED.

zakrzepica

Thrombose ž. spol