Prevodi za „zapiekane“ v slovarju poljsko » nemški

zapiekanka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zapjekanka] SAM. ž. spol GASTR.

1. zapiekanka (potrawa):

zapiekanka

überbackenes Gericht sr. spol

zapiekanka z warzywami

Gemüseauflauf m. spol

2. zapiekanka (zapiekana połówka długiej bułki z dodatkami):

zapiekanka

überbackene Baguettehälfte ž. spol

I . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

zapiekać

überbacken

zapiekać makaron

Nudeln überbacken

II . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v dov. obl.

1. zapiekać:

zapiekać (wywołać pieczenie) (rana)

plötzlich [o. auf einmal] zu stechen [o. brennen] anfangen

2. zapiekać fig. (sprawić przykrość, ból):

zapiekać

schmerzen

jej słowa zapiekły go do żywego

ihre Worte ntpl reizten ihn bis aufs Blut

III . zapiekać <‑ka; dov. obl. zapiec> [zapjekatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zapiekać GASTR.:

zapiekać

backen

kurczak zapieka się w piekarniku

das Hühnchen sr. spol backt im Ofen

2. zapiekać več. dov. obl. (zaschnąć):

zapiekać

vertrocknen

zapiekać

eintrocknen

wargi zapiekły się od gorączki

die Lippen ž. spol mn. trockneten durch das Fieber ein [o. aus]

3. zapiekać več. dov. obl. pog. (przywrzeć):

zapiekać

festkleben

zapiekać

anbacken

zardzewiałe śruby zapiekły się

die Schrauben ž. spol mn. sind festgerostet

4. zapiekać samo v dov. obl. fig. ur. jez. (zapamiętać się, zaciąć się):

zapiekać

sich tož. verbeißen [o. verbohren pog. ]

zapiec się w gniewie/uporze/nienawiści

sich in seinen Zorn/Widerstand/Hass verbohren pog.

zapiekły [zapjekwɨ] PRID. ur. jez.

1. zapiekły (bolesny, zadawniony):

zapiekły

tief

zapiekły

eingewurzelt

oczy miał pełne zapiekłego żalu

in seinen Augen war unendliches Leid sr. spol zu sehen

zapiekłe urazy

nicht verheilte Wunden ž. spol mn.

2. zapiekły (zacięty):

zapiekły

verbittert

być zapiekłym w nienawiści

vor Hass verbittert sein

3. zapiekły (zaschnięty, spiekły):

zapiekły

hart geworden

zapiekły

ausgetrocknet

zapiekłe usta

ausgetrockneter Mund m. spol

zapierać¹ <‑ra; dov. obl. zaprać> [zapjeratɕ] GLAG. preh. glag. pog.

zapierać

auswaschen

zaprać plamę na obrusie

einen Fleck aus dem Tischtuch herauswaschen