Prevodi za „zwężyć“ v slovarju poljsko » nemški

zwęszyć [zvew̃ʃɨtɕ]

zwęszyć dov. obl. od węszyć

glej tudi węszyć

I . węszyć <‑szy> [vew̃ʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. węszyć (tropić):

węszyć ślad, zwierzynę

wittern

2. węszyć fig. pog. (podejrzewać):

węszyć podstęp, sensację

wittern fig.

węszyć podstęp, sensację

den Braten riechen fig.

II . węszyć <‑szy> [vew̃ʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. węszyć:

węszyć (szukać) (zwierzę)

wittern

2. węszyć fig. pog.:

węszyć (śledzić) (detektyw)

schnüffeln slabš. pog.

I . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ]

zwarzyć dov. obl. od warzyć

II . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. fig. ur. jez.

1. zwarzyć (zwiędnąć):

zwarzyć

ausdürren

kwiaty w ogrodzie zwarzył upał

Hitze ž. spol hat die Blumen im Garten ausgedürrt

2. zwarzyć (zepsuć humor):

zwarzyć

versauen pog.

wczorajsze wydarzenie zwarzyło humory domowników

das gestrige Ereignis sr. spol hat die Stimmung der Bewohner versaut pog.

III . zwarzyć <‑rzy> [zvaʒɨtɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. fig. ur. jez.

1. zwarzyć (zwiędnąć):

zwarzyć

ausdürren

zwarzyć

verdürren

2. zwarzyć:

zwarzyć (zepsuć się) (humor)

schlecht werden

glej tudi warzyć

I . warzyć <‑rzy> [vaʒɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. warzyć (produkować):

warzyć GASTR., TEH. piwo

brauen

warzyć sól

sieden

2. warzyć fig. ur. jez. (powodować więdnięcie):

warzyć

zum Verwelken [o. Erfrieren] [o. Vertrocknen] bringen

przymrozek warzył kwiaty

die Nachtfrost m. spol hat die Blumen beschädigt

3. warzyć przest (gotować):

warzyć

kochen

warzyć potrawę

ein Gericht kochen

II . warzyć <‑rzy> [vaʒɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. warzyć pog.:

warzyć (kwaśnieć) (mleko)

gerinnen

warzyć (kwaśnieć) (mleko)

ausflocken

2. warzyć przest (być gotowanym):

warzyć

gekocht werden

I . zwęzić [zvej̃ʑitɕ] dov. obl., zwężać [zvew̃ʒatɕ] <‑ża> GLAG. preh. glag.

1. zwęzić (czynić węższym):

zwęzić

verengen

zwęzić sukienkę

enger machen

2. zwęzić LINGV.:

zwęzić samogłoskę

verengen

II . zwęzić [zvej̃ʑitɕ] dov. obl., zwężać [zvew̃ʒatɕ] <‑ża> GLAG. povr. glag.

zwęzić

enger werden

zwęzić

sich tož. verengen

zważyć [zvaʒɨtɕ]

zważyć dov. obl. od zważać

glej tudi zważać

I . zważać <‑ża; dov. obl. zważyć> [zvaʒatɕ] GLAG. preh. glag. samo v dov. obl. (ocenić ciężar)

zważać

wiegen

zważyć ziemniaki

Kartoffeln wiegen

II . zważać <‑ża; dov. obl. zważyć> [zvaʒatɕ] GLAG. nepreh. glag. (zwracać uwagę)

nie zważać na kogoś/coś

auf jdn/etw nicht achten

nie zważać na kogoś/coś

sich tož. um jdn/etw nicht kümmern

zważywszy na jego przeszłość

wenn man seine Vergangenheit berücksichtigt [o. bedenkt]

zważywszy na to, że...

wenn man berücksichtigt [o. bedenkt] , dass ...

zjeżyć [zjeʒɨtɕ]

zjeżyć dov. obl. od zjeżać

glej tudi zjeżać

I . zjeżać <‑ża; dov. obl. zjeżyć> [zjeʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zjeżać:

zjeżać (nastroszyć włosy) (zwierzę)

sträuben

kot zjeżył sierść na grzbiecie

die Katze ž. spol sträubte ihr Fell

2. zjeżać fig. (spowodować, że włosy stają się sztywne ze strachu):

strach zjeżył mu włosy na głowie

ihm stehen die Haare zu Berge pog.

II . zjeżać <‑ża; dov. obl. zjeżyć> [zjeʒatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. zjeżać fig. (zdenerwować się):

zjeżać

störrisch [o. bockig] werden

2. zjeżać:

zjeżać (nastroszyć się) (zwierzę)

sich tož. sträuben

zjeżać (nastroszyć się) (zwierzę)

sich tož. aufplustern