Prevodi za „trudnej“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

tru̱deln [ˈtruːdəln] GLAG. nepreh. glag. +sein

trudeln (Blätter, Kugel)

wirować [dov. obl. za‑]

trudeln (Ball)

spadać, wirując

ins Trudeln geraten (Flugzeug)

wpaść w korkociąg

der Hubschrauber geriet ins Trudeln

helikopter m. spol wpadł w korkociąg

I . trụnken [ˈtrʊŋkən] PRID. a. fig a. ur. jez.

trunken

pijany

von Wein trunken sein

upić się winem

vor Glück trunken sein

być pijanym ze szczęścia fig pog.

II . trụnken [ˈtrʊŋkən] PRISL. a. fig a. ur. jez.

jdn trunken machen

upajać kogoś

Stru̱del <‑s, ‑> [ˈʃtruːdəl] SAM. m. spol

1. Strudel (Wirbel):

Strudel

wir m. spol

in einen Strudel geraten (Boot)

wpadać [dov. obl. wpaść] w wir

2. Strudel GASTR.:

Strudel

strudel m. spol

Strudel

strucla ž. spol

trä̱nen GLAG. nepreh. glag.

tränen

łzawić

mir tränen die Augen

łzawią mi oczy

I . trẹnnen [ˈtrɛnən] GLAG. preh. glag.

1. trennen (auseinanderreißen):

trennen Personen, Gegenstände

dzielić

trennen Personen, Gegenstände

rozdzielać [dov. obl. rozdzielić]

etw/jdn [von etw/jdm] trennen

oddzielać [dov. obl. oddzielić] coś/kogoś [od czegoś/kogoś]

die Streitenden trennen

rozdzielić kłócących się

Mutter und Kind voneinander trennen

oddzielić matkę od dziecka

sie wurden durch den Krieg [voneinander] getrennt

oni zostali rozdzieleni [lub rozłączeni] przez wojnę

die beiden trennen Welten

oni to dwa światy

2. trennen (unterscheiden):

trennen Dinge, Begriffe

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

3. trennen (bei der Kleidung):

etw von etw trennen

odpruć coś od czegoś

die Knöpfe von einer Jacke trennen

odpruć guziki od kurtki

etw aus etw trennen

wypruć coś z czegoś

das Innenfutter aus dem Mantel trennen

wypruć podszewkę z płaszcza

4. trennen LINGV.:

trennen Wort

dzielić

trennen Begriffe

oddzielać

trennen Silben

dzielić

5. trennen (teilen):

zahlen Sie zusammen oder getrennt?

płacą państwo razem czy oddzielnie?

6. trennen KEM. (zerlegen):

trennen

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

II . trẹnnen [ˈtrɛnən] GLAG. nepreh. glag.

1. trennen (unterscheiden):

trennen

rozróżniać [dov. obl. rozróżnić]

zwischen verschiedenen Konzepten trennen

wyróżniać odmienne koncepcje

2. trennen TEH.:

trennen

selekcjonować

gut/schlecht/scharf trennen (Trennschärfe besitzen)

mieć dobrą/złą/dużą selektywność

III . trẹnnen [ˈtrɛnən] GLAG. povr. glag.

1. trennen (auseinander gehen):

trennen

rozchodzić [dov. obl. rozejść] się

hier trennen sich unsere Wege

tu rozchodzą się nasze drogi

2. trennen (die Beziehung lösen):

trennen

rozstać się

sie haben sich getrennt

oni się rozstali

3. trennen (weggeben):

sie konnte sich nicht davon trennen

ona nie mogła się z tym rozstać

4. trennen (kündigen):

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

rozstaliśmy się z tym współpracownikiem

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

wypowiedzieliśmy pracę temu współpracownikowi

5. trennen ŠPORT:

die Mannschaften trennten sich [mit] 0:1 fig

drużyny zakończyły mecz wynikiem 0:1

glej tudi getrennt

I . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] PRID.

getrennt

rozdzielony

getrennt Haushalt, Zimmer

oddzielny

II . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] PRISL.

getrennt leben

osobno

getrennt schreiben

rozdzielnie

schreibt man das getrennt?

czy to się pisze rozdzielnie?