Prevodi za „Trabes“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

trans <rod. ‑u, mn. ‑y> [traw̃s] SAM. m. spol več. lp ur. jez.

trans

Trance ž. spol

wpaść w trans

in Trance fallen

mnich był w transie

der Mönch m. spol war in Trance

traper <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [traper] SAM. m. spol

traper

Trapper(in) m. spol (ž. spol)

trapez <rod. ‑u, mn. ‑y> [trapes] SAM. m. spol

trapez MAT., ŠPORT

Trapez sr. spol

trapez równoramienny

gleichseitiges Trapez

obliczyć pole powierzchni trapezu

die Oberfläche des Trapezes berechnen

obraz monitora w kształcie trapezu

trapezförmiges Monitorbild sr. spol

ćwiczenia na trapezie

Trapezübungen ž. spol mn.

traser <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [traser] SAM. m. spol

1. traser TEH.:

traser

Vorzeichner(in) m. spol (ž. spol)

2. traser NAVT.:

traser

Traser m. spol

traser

Anreißer m. spol

trabant <rod. ‑a, mn. ‑y> [trabant] SAM. m. spol (samochód marki Trabant)

trabant

Trabant m. spol

trabant

Trabi m. spol pog.

jeździć trabantem

einen Trabi fahren pog.

trąba² <rod. ‑by, mn. ‑by> [tromba] SAM. ž. spol lub m. spol sklan. jak f w lp

trąba slabš. pog. (fajtłapa):

trąba

Trottel m. spol slabš. pog.

trąba

Tollpatsch m. spol

fraza:

trąba jerychońska

Tölpel m. spol slabš.

I . trąbić <‑bi; pret. trąb dov. obl. wy‑> [trombitɕ] GLAG. preh. glag. pog. (pić)

trąbić

saufen vulg.

II . trąbić <‑bi; pret. trąb> [trombitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. trąbić < dov. obl. za‑> (grać na trąbce):

trąbić

trompeten

trąbić

Trompete blasen

2. trąbić < dov. obl. za‑> (używać klaksonu):

trąbić

hupen

trąbić

tuten

3. trąbić pog. (mówić głośno):

trąbić

brüllen

4. trąbić pog. (rozgłaszać):

trąbić o czymś

etw [hin]ausposaunen pog.

trąbić o czymś

etw an die große Glocke hängen fig. pog.

trąbka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [trompka] SAM. ž. spol

1. trąbka GLAS.:

trąbka

Trompete ž. spol

trąbka fanfarowa

Fanfarenhorn sr. spol

trąbka myśliwska

Jagdhorn sr. spol

2. trąbka ANAT.:

trąbka Eustachiusza

eustachische Röhre ž. spol [o. Tube ž. spol ]

trąbka Eustachiusza

Ohrtrompete ž. spol

3. trąbka ZOOL.:

trąbka

Saugrüssel m. spol

trąbka motyla

Saugrüssel des Schmetterlings

4. trąbka (przedmiot):

trąbka

Tüte ž. spol

tracz <rod. ‑a, mn. ‑e> [tratʃ] SAM. m. spol

1. tracz (robotnik):

tracz

Brettschneider m. spol

2. tracz ZOOL.:

tracz

Säger m. spol

trach [trax] MEDM. pog.

trach, spadła półka!

Pardauz, das Regal sr. spol ist runtergefallen! pog.

tragi [tragi] SAM.

tragi mn. < rod. mn. ‑gów> <[lub trag]> przest (nosze):

tragi

Trage ž. spol

trakt <rod. ‑u, mn. ‑y> [trakt] SAM. m. spol

1. trakt (droga):

trakt

Strecke ž. spol

trakt

Landstraße ž. spol

bursztynowy trakt ZGOD.

Bernsteinweg m. spol

2. trakt ARHIT.:

trakt

Trakt m. spol

fraza:

w trakcie czegoś

während [o. im Laufe] einer Sache

tramp¹ <rod. ‑a, mn. ‑owie [lub ‑y]> [tramp] SAM. m. spol (włóczęga)

tramp

Tramp m. spol

tramp

Landstreicher(in) m. spol (ž. spol)

trasa <rod. ‑sy, mn. ‑sy> [trasa] SAM. ž. spol

1. trasa:

trasa (droga)

Straße ž. spol

trasa (droga)

Weg m. spol

trasa (wycieczki)

Route ž. spol

trasa (ruchu)

Verkehrsweg m. spol

trasa koncertowa

Konzertroute ž. spol

wypaść z trasy

vom Weg abkommen

zmylić trasę

den Weg verfehlen

2. trasa (linia: autostrady):

trasa

Strecke ž. spol

wytyczyć trasę autostrady

die Autobahntrasse abstecken

trata <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [trata] SAM. ž. spol FINAN.

trata (weksel)

Tratte ž. spol

trata (weksel)

gezogener Wechsel m. spol

trawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [trava] SAM. ž. spol

1. trawa t. BOT. (roślina):

trawa

Gras sr. spol

trawa morska

Meeresgras sr. spol

trawy pastewne

Futtergras sr. spol

hokej na trawie

Grashockey sr. spol

skosić trawę

Gras mähen

mowa-trawa

belanglose Rede ž. spol

wiedzieć, co w trawie piszczy

das Gras wachsen hören

wiedzieć, co w trawie piszczy

wissen, wo es lang geht

2. trawa (trawnik):

trawa

Rasen m. spol

trasat <rod. ‑a, mn. ‑sanci> [trasat] SAM. m. spol FINAN.

trasat

Trassat m. spol

trawić <‑wi; pret. traw; dov. obl. s‑> [travitɕ] GLAG. preh. glag.

1. trawić (wchłaniać):

trawić pokarm

verdauen

nie trawić kogoś/czegoś

jdn/etw nicht leiden können

2. trawić (niszczyć):

trawić

zehren

3. trawić (marnować, trwonić):

trawić czas na czymś

die Zeit mit etw verschwenden [o. vergeuden]

4. trawić samo v nedov. obl.:

trawić KEM., TEH. płytę

ätzen

trawić blachę kwasem

Blech verätzen

I . tracić <‑ci; pret. ‑ać dov. obl. s‑> [tratɕitɕ] GLAG. preh. glag.

1. tracić (przestawać mieć):

tracić

verlieren

tracić kontakt z kimś/czymś

den Kontakt zu jdm/etw verlieren

tracić orientację

den Überblick verlieren

tracić ważność

verfallen

tracić kogoś/coś z oczu

jdn/etw aus den Augen verlieren

tracić na wadze

am Gewicht verlieren

tracić na wartości/znaczeniu

an Wert/Bedeutung verlieren

tracić ducha

den Mut verlieren [o. sinken lassen]

tracić rachubę czasu

das Zeitgefühl verlieren

tracić serce do kogoś/czegoś

jdn/etw immer weniger mögen

ktoś traci grunt pod nogami

jd verliert den Boden unter den Füßen

ktoś traci rozum [lub zmysły]

jd verliert den Verstand

2. tracić (marnować):

tracić okazję

versäumen

tracić okazję

verpassen

tracić czas

vergeuden

tracić czas

verschwenden

tracić pieniądze

verschwenden

3. tracić ur. jez. (poddawać egzekucji):

tracić skazańca

hinrichten

II . tracić <‑ci; pret. ‑ać dov. obl. s‑> [tratɕitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. tracić (ponosić stratę):

tracić

einen Verlust erleiden

chytry [lub skąpy] dwa razy traci preg.

der Geizige m. spol verliert doppelt

jeden traci, drugi się bogaci preg.

der eine verliert, der andere gewinnt

2. tracić (zmniejszać swoją wartość):

tracić w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen verlieren

trafny [trafnɨ] PRID.

1. trafny (opp: chybiony):

trafny cios, strzał

treffsicher

2. trafny (adekwatny):

trafny ocena, uwaga, słowo, wyrażenie

passend

trafny ocena, uwaga, słowo, wyrażenie

treffend

trafny wybór

richtig