Oxford-Hachette French Dictionary
I. prodigue [pʀɔdiɡ] PRID.
1. prodigue (gaspilleur):
- prodigue
-
2. prodigue (libéral):
II. prodigue [pʀɔdiɡ] SAM. m. in ž. spol
- prodigue
-
prodiguer [pʀɔdiɡe] GLAG. preh. glag.
1. prodiguer (distribuer sans compter):
v slovarju PONS
I. prodiguer [pʀɔdige] GLAG. preh. glag.
1. prodiguer (distribuer généreusement):
| je | prodigue |
|---|---|
| tu | prodigues |
| il/elle/on | prodigue |
| nous | prodiguons |
| vous | prodiguez |
| ils/elles | prodiguent |
| je | prodiguais |
|---|---|
| tu | prodiguais |
| il/elle/on | prodiguait |
| nous | prodiguions |
| vous | prodiguiez |
| ils/elles | prodiguaient |
| je | prodiguai |
|---|---|
| tu | prodiguas |
| il/elle/on | prodigua |
| nous | prodiguâmes |
| vous | prodiguâtes |
| ils/elles | prodiguèrent |
| je | prodiguerai |
|---|---|
| tu | prodigueras |
| il/elle/on | prodiguera |
| nous | prodiguerons |
| vous | prodiguerez |
| ils/elles | prodigueront |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.