Prevodi za „audrangen“ v slovarju nemško » poljski

I . a̱u̱f|drängen GLAG. preh. glag. (aufzwingen)

jdm etw aufdrängen

wmuszać [dov. obl. wmusić] coś komuś

II . a̱u̱f|drängen GLAG. povr. glag.

1. aufdrängen (zudringlich sein):

sich jdm aufdrängen (Person)

narzucać się komuś

ich möchte mich nicht aufdrängen

nie chciałbym się narzucać

2. aufdrängen (Verdacht, Gedanke):

aufdrängen

nasuwać [dov. obl. nasunąć] się

aufdrängen

cisnąć się

ạb|drängen GLAG. preh. glag.

1. abdrängen (beiseite drängen):

abdrängen

spychać [dov. obl. zepchnąć]

abdrängen

odpychać [dov. obl. odepchnąć]

die Fans wurden von den Leibwächtern zur Seite abgedrängt

ochroniarze m. spol mn. zepchnęli fanów na bok

dem Verteidiger gelang es, den Stürmer vom Ball abzudrängen

obrońcy udało się odepchnąć napastnika od piłki

2. abdrängen NAVT.:

abdrängen

znosić [dov. obl. znieść] [z kursu]

starke Winde drängten das Schiff vom Kurs ab

silne wiatry m. spol mn. zniosły statek z kursu

I . ra̱u̱s|drängen GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

rausdrängen

wyskakiwać [dov. obl. wyskoczyć ]fig

rausdrängen pog.

wylatywać [dov. obl. wylecieć ]pog.

er ist aus dem Zimmer rausgedrängt

wyleciał [lub wyskoczył] z pokoju pog.

II . ra̱u̱s|drängen GLAG. preh. glag. pog.

rausdrängen

wywalać [dov. obl. wywalić ]pog.

rausdrängen

wyrzucać [dov. obl. wyrzucić]

rausdrängen

wyrugowywać [dov. obl. wyrugować ]ur. jez.

er wurde aus seinem Amt rausgedrängt

został wyrzucony ze swojego stanowiska

bedrạ̈ngen* GLAG. preh. glag.

1. bedrängen (bestürmen):

jdn [mit etw] bedrängen

molestować kogoś [czymś]

jdn bedrängen etw zu tun

nalegać na kogoś, żeby coś zrobił

sie bedrängten sie mit lästigen Fragen

dręczyli ją natrętnymi pytaniami

2. bedrängen ŠPORT:

jdn [hart] bedrängen

atakować [dov. obl. za‑] kogoś [ostro]

3. bedrängen (belasten):

bedrängen Gedanke

prześladować

ạb|fangen GLAG. preh. glag. irr

1. abfangen a. VOJ. (aufhalten):

abfangen Nachricht, Brief

przechwytywać [dov. obl. przechwycić]

abfangen Agent, Dieb

zatrzymywać [dov. obl. zatrzymać]

2. abfangen (abwehren):

abfangen Schlag

odpierać [dov. obl. odeprzeć]

3. abfangen ARHIT.:

abfangen

podpierać [dov. obl. podeprzeć]

4. abfangen (unter Kontrolle bringen):

abfangen

wyhamować

ein Flugzeug/ein schleuderndes Auto abfangen

wyhamować samolot/samochód w poślizgu

5. abfangen ŠPORT:

abfangen Gegner

dościgać [dov. obl. doścignąć]

abfangen Angriff

powstrzymywać [dov. obl. powstrzymać]

abfangen Ball

przejmować [dov. obl. przejąć]

I . ạn|langen GLAG. nepreh. glag. +sein (eintreffen)

anlangen

przybywać [dov. obl. przybyć]

am Ziel anlangen

przybyć do celu

II . ạn|langen GLAG. preh. glag.

1. anlangen (betreffen):

anlangen

dotyczyć

was das Projekt anlangt, ...

co się tyczy projektu,...

was mich/diese Sache anlangt, ...

co co do mnie/tej sprawy,...

2. anlangen južnem. (anfassen):

anlangen

dotykać [dov. obl. dotknąć]