Prevodi za „herleihen“ v slovarju nemško » poljski

verle̱i̱hen* GLAG. preh. glag. irr

1. verleihen:

verleihen (borgen, leihen)

pożyczać [dov. obl. pożyczyć]

verleihen (gegen Entgelt)

wypożyczać [dov. obl. wypożyczyć]

etw an jdn verleihen

coś komuś wypożyczać [dov. obl. wypożyczyć]

ich habe das Buch an Susanne verliehen

pożyczyłam książkę Zuzannie

2. verleihen (zuerkennen):

verleihen Orden, Titel

nadawać [dov. obl. nadać]

verleihen Preis

przyznawać [dov. obl. przyznać]

der Hauptpreis wurde an sie verliehen

przyznano jej główną nagrodę

3. verleihen ur. jez. (geben, verschaffen):

jdm Kraft verleihen

dać komuś siłę

die Wut verlieh ihm neue Kräfte

złość ž. spol dodaje mu sił

etw daj. Nachdruck verleihen

kłaść na coś nacisk

er verlieh seiner Empörung Ausdruck

dał wyraz swojemu oburzeniu

I . he̱r|leiten GLAG. preh. glag.

herleiten Wort

wywodzić [dov. obl. wywieść]

herleiten Formel

wyprowadzać [dov. obl. wyprowadzić]

seine Rechte/Ansprüche aus etw herleiten

opierać [dov. obl. oprzeć] swoje prawa/roszczenia na czymś

II . he̱r|leiten GLAG. povr. glag.

sich von etw herleiten

wywodzić [dov. obl. wywieść] się z czegoś

belei̱hen* GLAG. preh. glag. irr

etw beleihen Haus, Wertpapiere

pożyczyć pod zastaw czegoś

beliehener Unternehmer

osoba naturalna ali prawna, której przekazane zostały funkcje administracji państwowej

Verle̱i̱her(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

Verleiher(in)

pracownik(-ica) m. spol(ž. spol) wypożyczalni

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] GLAG. preh. glag.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [dov. obl. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯​ˈtsaɪən] GLAG. nepreh. glag.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [dov. obl. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

przepraszam!