Prevodi za „kłania“ v slovarju nemško » poljski

klạng [klaŋ] GLAG. nepreh. glag.

klang pret. von klingen

glej tudi klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [dov. obl. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [dov. obl. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka ž. spol brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Klạng <‑[e]s, Klänge> [klaŋ, pl: ˈklɛŋə] SAM. m. spol

1. Klang:

Klang (Ton: einer Stimme)

dźwięk m. spol

Klang (eines Instruments)

ton m. spol

jdn am Klang der Stimme erkennen

rozpoznawać [dov. obl. rozpoznać] kogoś po głosie

man hörte den Klang einer Gitarre

słychać było brzmienie gitary

einen guten Klang haben (Instrument)

mieć dobre brzmienie

einen guten Klang haben (jds Name)

cieszyć się dobrą opinią

2. Klang mn. (Melodie: eines Klaviers):

Klang

tony m. spol mn.

klạck [klak] MEDM.

klack → klacks

glej tudi klacks

klạcks [klaks] MEDM.

klacks

klap

klạmm [klam] PRID.

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie pog.

klạcks [klaks] MEDM.

klacks

klap

I . kla̱gen [ˈklaːgən] GLAG. nepreh. glag.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw tož.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw tož.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen PRAVO:

klagen

pozywać [dov. obl. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [dov. obl. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] GLAG. preh. glag.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [dov. obl. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen avstr. → verklagen

glej tudi verklagen

verkla̱gen* GLAG. preh. glag.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [dov. obl. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz tož. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

klạsse [ˈklasə] PRID. inv pog.

klasse

super pog.

klasse

ekstra pog.

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] GLAG. preh. glag. pog.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś pog.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [dov. obl. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] GLAG. nepreh. glag. pog.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży