Prevodi za „klarsehen“ v slovarju nemško » poljski

kla̱r|sehenst. pravopis GLAG. nepreh. glag. irr

klarsehen → klar

glej tudi klar

I . kla̱r [klaːɐ̯] PRID.

1. klar (durchsichtig, ungetrübt):

klar Wasser, Himmel

przejrzysty

klare Sicht haben

mieć dobrą widoczność

in einer klaren Nacht

w jasną noc

ein klarer Schnaps

wódka ž. spol czysta

ein klarer Schnaps

czysta ž. spol pog.

2. klar (deutlich, eindeutig):

klar Stimme, Aussprache

wyraźny

klar Benachteiligung, Ergebnis

ewidentny

klar Vorsprung

wyraźny

ein klarer Sieg

ewidentne zwycięstwo sr. spol

ein klarer Vorteil/Nachteil

ewidentna zaleta ž. spol /wada ž. spol

ein klarer Fall von ...

ewidentny przypadek m. spol ...

klare Umrisse

wyraźne zarysy m. spol mn.

klare Konturen

wyraźne kontury m. spol mn.

3. klar (verständlich):

eine klare Frage

jasne pytanie sr. spol

eine klare Antwort

jasna odpowiedź ž. spol

alles klar?/!

wszystko jasne?/!

na klar!

no jasne! pog.

das ist doch klar!

to przecież jasne!

aber klar doch!

ależ jasne!

das ist klar wie Kloßbrühe šalj. pog.

[to jest] jasne jak słońce sr. spol pog.

4. klar (bewusst):

jdm ist etw klar

ktoś zdaje sobie sprawę z czegoś

jdm wird etw klar

ktoś uświadamia sobie coś

jdm wird etw klar

coś staje się dla kogoś jasne

sich über seine Gefühle/Fehler klar werden

uświadamiać [dov. obl. uświadomić] sobie swoje uczucia/błędy

sich darüber klar werden, dass ...

uświadomić sobie, że...

du musst dir darüber klar werden, ob/dass ...

musisz sobie uświadomić, czy/że...

langsam wird mir klar, wie ...

powoli uświadamiam sobie, jak...

mir ist nicht klar, wie ...

nie mogę zrozumieć, jak...

jetzt wird [o. ist] mir alles klar!

teraz rozumiem [lub wszystko jasne] !

sich daj. über etw im Klaren sein

zdawać [dov. obl. zdać] sobie jasno sprawę z czegoś

5. klar (vernünftig):

klar

rozsądnie

keinen klaren Gedanken fassen können

nie móc trzeźwo myśleć

einen klaren Kopf behalten

nie tracić [dov. obl. s‑] głowy

6. klar (bereit):

klar

gotów

klar zur Landung

gotów do lądowania

II . kla̱r [klaːɐ̯] PRISL.

1. klar (deutlich):

klar erkennen, hervortreten

wyraźnie

[in etw daj.] klar sehen pog.

zrozumieć [lub przejrzeć] coś

klar denkend

trzeźwo myślący

wir waren klar im Nachteil

byliśmy w wyraźnie niekorzystnej sytuacji

es war klar erkennbar, dass er log

było jasne, że [on] kłamał

etw klar und deutlich sagen

mówić [dov. obl. powiedzieć] coś jasno i wyraźnie

klar Schiff machen pog.

robić [dov. obl. z‑] porządek

klar Schiff machen pog.

porządkować [dov. obl. u‑]

2. klar pog. (bewusst):

jdm etw klar machen

tłumaczyć [dov. obl. wy‑ ][lub uświadomić] komuś coś

jdm klar machen, dass/wie ...

tłumaczyć [dov. obl. wy‑] komuś, że/jak...

sich daj. etw klar machen

uświadamiać [dov. obl. uświadomić] sobie coś

sich daj. klar machen, dass/wo ...

uświadomić sobie, że/gdzie...