Prevodi za „krátce“ v slovarju nemško » poljski

I . krạtzen [ˈkratsən] GLAG. preh. glag.

1. kratzen:

kratzen (mit Nägeln oder Krallen) (Katze, Mädchen)

drapać [dov. obl. po‑]

jdn am Rücken kratzen

drapać kogoś po plecach

2. kratzen (schaben):

kratzen

skrobać [dov. obl. ze‑]

den Topf leer kratzen

wyskrobać garnek do dna

3. kratzen (leicht verletzen):

kratzen

zadrasnąć

4. kratzen (einritzen):

kratzen

ryć [dov. obl. wy‑]

5. kratzen fig pog. (stören):

kratzen

przeszkadzać

das kratzt mich nicht

to mi nie przeszkadza

II . krạtzen [ˈkratsən] GLAG. nepreh. glag.

1. kratzen (mit den Fingernägeln):

kratzen

drapać

2. kratzen (jucken):

kratzen

swędzieć

der Pulli kratzt [auf der Haut]

sweter m. spol gryzie [w skórę]

der Rauch kratzt im Hals

dym m. spol gryzie w gardło

ich habe ein Kratzen im Hals

drapie mnie w gardle

3. kratzen (schaben):

mit etw kratzen

piszczeć czymś [skrobiąc]

mit der Feder kratzen

piszczeć przy pisaniu piórem

III . krạtzen [ˈkratsən] GLAG. povr. glag.

kratzen

drapać [dov. obl. po‑] się

IV . krạtzen [ˈkratsən] GLAG. brezos. pog.

es kratzt ihn am Rücken

swędzą go plecy

Krạtten <‑s, ‑> [ˈkratən] SAM. m. spol švic. (Korb)

Kratten

duży kosz m. spol z nieokorowanych witek wierzbowych

Krạtzer <‑s, ‑> [ˈkratsɐ] SAM. m. spol

1. Kratzer:

Kratzer (bei Menschen)

zadrapanie sr. spol

Kratzer (an Dingen)

zarysowanie sr. spol

sie hat bei dem Unfall nur ein paar Kratzer abbekommen

podczas wypadku doznała jedynie kilku zadraśnięć

2. Kratzer (Schaber):

Kratzer

skrobak m. spol

Krạ̈tze <‑, brez mn. > [ˈkrɛtsə] SAM. ž. spol MED.

Krätze

świerzb m. spol

Kra̱ter <‑s, ‑> [ˈkraːtɐ] SAM. m. spol

Krater

krater m. spol

Krạch¹ <‑[e]s, Kräche> [krax, pl: ˈkrɛçə] SAM. m. spol

1. Krach (Knall):

Krach

trzask m. spol

Krach

łoskot m. spol

2. Krach pog. (Auseinandersetzung):

Krach

awantura ž. spol

mit jdm Krach haben [o. kriegen]

awanturować się z kimś

3. Krach pog. (Börsenkrach):

Krach

krach m. spol

krạft [kraft] PREDL. +rod. form

kraft meines Amtes

z tytułu zajmowanego przeze mnie stanowiska

kraft seines/ihres Amtes

z tytułu zajmowanego przez niego/nią stanowiska

kraft Amtes

z urzędu

kraft Gesetzes

z mocy ustawy

Kra̱ke <‑n, ‑n> [ˈkraːkə] SAM. m. spol ZOOL.

Krake

ośmiornica ž. spol

krạnk <kränker, kränkste> [kraŋk] PRID.

1. krank (nicht gesund):

krank Person, Herz, Tier, Pflanze

chory

schwer krank sein

być ciężko chorym

krank werden

zachorować

krank geschrieben sein

być na zwolnieniu lekarskim

jdn krank machen

wpędzać [dov. obl. wpędzić] kogoś w chorobę

an etw krank sein

być na coś chorym

2. krank fig (psychisch leidend):

krank vor Eifersucht/Sehnsucht

chory z zazdrości/tęsknoty

krank vor Heimweh sein

być chorym z tęsknoty za domem [lub krajem]

jdn [mit etw] krank machen pog. (Person)

doprowadzać [dov. obl. doprowadzić] kogoś [czymś] do szału

das macht mich krank

to doprowadza mnie do szału

du bist wohl krank? iron.

chyba jesteś chory? iron.

I . krạsspren. pravopis [kras] PRID. PRISL., krạßst. pravopis PRID. (extrem)

krass Außenseiter, Materialist

radykalny

krass Unterschied

ekstremalny

krass Fall, Gegensatz

skrajny

krass Farben

jaskrawy

das krasse Gegenteil von etw sein

być zdecydowanym przeciwieństwem czegoś

II . krạsspren. pravopis [kras] PRID. PRISL., krạßst. pravopis PRISL.

krass schildern:

krass

dobitnie

sich krass ausdrücken

wyrażać [dov. obl. wyrazić] się dobitnie

kra̱u̱s [kraʊs] PRID.

1. kraus (gelockt):

kraus Haar

kręcony

2. kraus (faltig):

kraus Stoff

pomarszczony

die Stirn kraus ziehen

marszczyć [dov. obl. z‑] czoło

die Nase kraus ziehen

kręcić [dov. obl. po‑] nosem

3. kraus slabš. (verworren):

kraus

zagmatwany

krauses Zeug reden

mówić dziwne rzeczy ž. spol mn.

Krạbbe <‑, ‑n> [ˈkrabə] SAM. ž. spol

1. Krabbe (krebsähnliches Tier):

Krabbe

krab m. spol

2. Krabbe GASTR. (Garnele):

Krabbe

krewetka ž. spol

Krạlle <‑, ‑n> [ˈkralə] SAM. ž. spol

1. Kralle:

Kralle (Gebilde aus Horn: einer Katze)

pazur m. spol

Kralle (eines Raubvogels)

szpon m. spol

jdm die Krallen zeigen

pokazać komuś pazury fig pog.

jdn in seine Krallen kriegen pog.

dostać kogoś w swoje łapy ž. spol mn. fig pog.

ich will den Zaster bar auf die Kralle sl

forsę chcę gotówką do ręki pog.

2. Kralle pog. (Parkkralle):

Kralle

blokada ž. spol [na] koła

I . kra̱men GLAG. nepreh. glag. pog. (stöbern)

kramen

grzebać [dov. obl. po‑]

kramen

szperać [dov. obl. po‑]

in der Schublade nach etw kramen

szperać w szufladzie szukając czegoś

in alten Papieren kramen

szperać w starych dokumentach

II . kra̱men GLAG. preh. glag. pog. (hervorholen)

etw aus der Handtasche/dem Schrank kramen

wyszperać coś z torebki/szafy

Krạmpe <‑, ‑n> [ˈkrampə] SAM. ž. spol, Krạmpen [ˈkrampən] SAM. m. spol <‑s, ‑>

Krampe

klamra ž. spol

Krampe

skobel m. spol