Prevodi za „leśnej“ v slovarju nemško » poljski

I . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] GLAG. preh. glag.

1. lesen (erfassen):

lesen

czytać [dov. obl. prze‑]

gerne Krimis lesen

pochłaniać kryminały pog.

Zeitung lesen

czytać gazetę

in der Zeitung ist zu lesen, dass ...

w gazecie można przeczytać, że...

ich lese an einem Roman von Allende

czytam powieść Allende

leicht/schwer zu lesen (Text)

przystępnie/zawile sformułowany

die Schrift ist kaum zu lesen

to pismo ledwo można odczytać

maschinell gelesen

automatycznie odczytywany

Messe lesen

czytać [dov. obl. odczytać] mszę

2. lesen (erkennen):

etw in jds Augen daj. lesen

czytać [dov. obl. wy‑] coś w czyichś oczach fig

aus seinen Zeilen las sie einen Vorwurf

w jego zdaniach wyczytała wyrzut

jdm aus der Hand lesen

wróżyć [dov. obl. wy‑] komuś z dłoni

in ihrem Gesicht war Verärgerung zu lesen

z jego twarzy można było wyczytać irytację

jds Gedanken lesen

czytać w czyiś myślach

3. lesen (ernten):

lesen Weintrauben, Beeren, Ähren

zbierać [dov. obl. zebrać]

Raupen von befallenen Bäumen lesen

zbierać [dov. obl. zebrać] gąsiennice z zaatakowanych drzew

4. lesen (sortieren):

lesen Erbsen, Obst

przebierać [dov. obl. przebrać]

II . le̱sen <liest, las, gelesen> [ˈleːzən] GLAG. nepreh. glag.

1. lesen (mit den Augen erfassen):

laut/leise lesen

czytać głośno/cicho

fließend lesen

czytać płynnie

lesen lernen

uczyć się czytać

stör mich nicht beim Lesen!

nie przeszkadzaj mi w czytaniu!

2. lesen (vorlesen):

er liest aus seinen Werken

on czyta fragmenty swoich prac

3. lesen (Vorlesungen halten):

über etw lesen

wykładać [dov. obl. wyłożyć] coś

über etw lesen

prowadzić [dov. obl. po‑] wykład z czegoś

Mẹsner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈmɛsnɐ] SAM. m. spol(ž. spol) REG

Mesner → Küster(in)

I . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. preh. glag.

etw an [o. gegen] etw tož. lehnen

opierać [dov. obl. oprzeć] coś o coś

II . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. nepreh. glag. (gelehnt sein)

an etw daj. lehnen

być opartym o coś

III . le̱hnen [ˈleːnən] GLAG. povr. glag.

sich an [o. gegen] jdn/etw lehnen

opierać [dov. obl. oprzeć] się o kogoś/coś

sich aus dem Fenster lehnen

wychylać [dov. obl. wychylić] się z okna

da hat er sich zu weit aus dem Fenster gelehnt fig

za bardzo się wychylił fig

le̱i̱nen [ˈlaɪnən] PRID.

leinen Tuch, Gewand:

leinen

lniany

I . lẹrnen [ˈlɛrnən] GLAG. preh. glag.

1. lernen (sich Wissen aneignen, sich einprägen):

etw lernen

uczyć [dov. obl. na‑] się czegoś

Autofahren lernen

uczyć się jazdy samochodem

Fertigkeit lernen

nabywać [dov. obl. nabyć] wprawy

Mathe lernen

uczyć się matematyki

Schreibmaschine lernen

uczyć się pisać na maszynie

Spanisch/Sprache lernen

uczyć się hiszpańskiego/języka

schwimmen/tanzen lernen

uczyć się pływać/tańczyć

lesen/kochen lernen

uczyć się czytać/gotować

etw auswendig lernen

uczyć się czegoś na pamięć

von dem kannst du noch etwas lernen

od niego możesz się jeszcze czegoś nauczyć

lernen sich zu beherrschen

ćwiczyć opanowanie

der lernt’s nie [o. der wird es nie lernen]

on nigdy tego nie pojmie

das will gelernt sein

tego trzeba się nauczyć

gelernt ist [eben] gelernt preg.

nauka ž. spol nie poszła w las preg.

2. lernen (Erfahrung sammeln):

aus seinen Fehlern lernen

uczyć się na własnych błędach

mancher lernt’s nie pog.

na głupotę nie ma lekarstwa pog.

3. lernen (eine Ausbildung machen):

lernen Beruf, Handwerk

odbywać [dov. obl. odbyć] praktykę

Friseur lernen/ Schreiner

odbywać praktykę jako fryzjer(ka)/stolarz

etw bei/von jdm lernen

uczyć [dov. obl. na‑] się czegoś u kogoś/od kogoś

was haben Sie gelernt?

czego się pan nauczył?

II . lẹrnen [ˈlɛrnən] GLAG. nepreh. glag. (Wissen, Kenntnisse erwerben)

lernen

uczyć się

für die Prüfung lernen

uczyć się do egzaminu

ich muss noch für die Prüfung lernen

muszę się jeszcze pouczyć do egzaminu

sie lernt gerne

ona chętnie się uczy [lub lubi się uczyć]

glej tudi gelernt

gelẹrnt PRID.

gelernt Bäcker, Friseurin:

gelernt

wykwalifikowany

gelernte Arbeiter beschäftigen

zatrudniać [dov. obl. zatrudnić] wykwalifikowanych robotników

le̱u̱gnen [ˈlɔɪgnən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

etw leugnen

przeczyć [dov. obl. za‑] czemuś

es ist nicht zu leugnen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

Mẹssnerpren. pravopis(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

Messner → Mesner

glej tudi Mesner

Mẹsner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈmɛsnɐ] SAM. m. spol(ž. spol) REG

Mesner → Küster(in)

Lẹsbe <‑, ‑n> [ˈlɛsbə] SAM. ž. spol pog., Lẹsbierin [ˈlɛsbi̯ərɪn] SAM. ž. spol <‑, ‑nen>

Lesbe

lesbijka ž. spol

Le̱sen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Lesen

czytanie sr. spol

Fehler beim Lesen der Daten RAČ.

błąd m. spol w odczycie danych

Le̱ser(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

Leser(in)

czytelnik(-iczka) m. spol (ž. spol)

I . le̱sbar PRID.

1. lesbar (leserlich):

lesbar Schrift

czytelny

2. lesbar (verständlich):

lesbar Buch

zrozumiały

lesbar Buch

przystępny

II . le̱sbar PRISL.

1. lesbar (leserlich):

lesbar schreiben

czytelnie

2. lesbar (verständlich):

lesbar verfassen

zrozumiale

Le̱se <‑, ‑n> [ˈleːzə] SAM. ž. spol (Weinlese)

Lese

winobranie sr. spol

Le̱hne <‑, ‑n> [ˈleːnə] SAM. ž. spol

Lehne (Armlehne)

poręcz ž. spol

Lehne (Rückenlehne)

oparcie sr. spol

Le̱i̱ne <‑, ‑n> [ˈlaɪnə] SAM. ž. spol

1. Leine:

Leine (Seil, Zeltleine)

lina ž. spol

Leine (Tau)

cuma ž. spol

Leine (Wäscheleine)

sznur m. spol

Leine ziehen pog.

zwiewać [dov. obl. zwiać ]pog.

zieh Leine! pog.

spadaj!

zieh Leine! pog.

spierdalaj! vulg. slabš. pog.

2. Leine (Hundeleine):

Leine

smycz ž. spol

Hunde bitte an der Leine führen!

psy należy prowadzić na smyczy!

jdn an die Leine legen pog.

podporządkować sobie kogoś

Le̱i̱nen <‑s, ‑> [ˈlaɪnən] SAM. sr. spol

Leinen (Faser)

włókno sr. spol lniane

Leinen (Gewebe)

płótno sr. spol

aus Leinen

z płótna

in Leinen gebunden Buch

oprawiony w płótno

Lẹrnen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Lernen

uczenie sr. spol się

rechnerunterstütztes Lernen

nauka ž. spol wspierana komputerowo

Lẹrner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) LINGV.

Lerner(in)

uczący(-a) m. spol(ž. spol) się

Lerner(in)

uczeń(uczennica) m. spol (ž. spol)