Prevodi za „mitstricken“ v slovarju nemško » poljski

mịt|schicken GLAG. preh. glag.

mitschicken Sache

wysyłać [dov. obl. wysłać]

mitschicken Person

posyłać [dov. obl. posłać] [z kimś]

I . strịcken [ˈʃtrɪkən] GLAG. preh. glag.

stricken

robić [dov. obl. z‑] na drutach

selbst gestrickt

własnoręcznie dziergany pog.

ist dieser Pullover selbst gestrickt?

czy ten sweter m. spol jest [własno]ręcznie wydziergany? pog.

eine gestrickte Jacke

wdzianko sr. spol zrobione na drutach

sie strickt einen Schal

ona robi szalik na drutach

II . strịcken [ˈʃtrɪkən] GLAG. nepreh. glag.

stricken

robić na drutach

stricken

dziergać pog.

an einem Pullover stricken

zajmować się dzierganiem swetra pog.

an einem Pullover stricken

dziergać sweter pog.

bestrịcken* GLAG. preh. glag.

1. bestricken ur. jez. (betören):

jdn mit seinen Reizen bestricken

oczarowywać [dov. obl. oczarować] kogoś swoimi wdziękami

seine Frau hat einen bestrickenden Charme

jego żona ž. spol ujmuje wdziękiem

2. bestricken pog. (etw für jdn stricken):

die ganze Familie bestricken

robić ubrania na drutach dla całej rodziny

I . verstrịcken* GLAG. preh. glag.

1. verstricken (verwickeln):

jdn in etw tož. verstricken

wikłać [dov. obl. u‑] kogoś w coś

er war in einen Skandal verstrickt

on był uwikłany w skandal

2. verstricken (verbrauchen):

hundert Gramm Wolle verstricken

zużywać [dov. obl. zużyć] [podczas roboty na drutach] sto gram wełny

II . verstrịcken* GLAG. povr. glag.

1. verstricken (beim Stricken):

sie verstrickt sich immer wieder

ona wciąż plącze nici [podczas roboty na drutach]

fraza:

sich in etw tož. verstricken

wikłać [dov. obl. u‑] się w coś

er hat sich in ein Lügennetz verstrickt

on uwikłał się w sieć kłamstw

sich im eigenen Netz [o. in den eigenen Netz] verstricken

uwikłać [lub zaplątać] się we własne sidła

I . mịt|sprechen GLAG. preh. glag. irr

etw mit jdm mitsprechen Gebet

mówić coś równocześnie z kimś innym

II . mịt|sprechen GLAG. nepreh. glag. irr

1. mitsprechen (im Gespräch):

mitsprechen

mieć coś do powiedzenia

da kann ich nicht mitsprechen

w tej kwesti nie mam nic do powiedzenia

2. mitsprechen (mitbestimmten):

[bei etw] mitsprechen

współdecydować [o czymś]

bei der Entscheidung möchte ich auch mitsprechen dürfen

też chciałbym brać udział w podjęciu decyzji

entstịcken* GLAG. preh. glag.

entsticken TEH., KEM.

odazotować

Entstrickung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol PRAVO

Entstrickung

uwolnienie sr. spol z władztwa państwowego nad zajętą rzeczą

mịt|singen GLAG. nepreh. glag., preh. glag. irr

mitsingen

śpiewać [dov. obl. za‑] razem

in einem Chor mitsingen

śpiewać razem w chórze

wer will bei diesem Lied mitsingen?

kto chce zaśpiewać razem tę piosenkę?

ich singe nur den Refrain mit

zaśpiewam razem tylko refren

I . mịt|spielen GLAG. nepreh. glag.

1. mitspielen (sich beteiligen, dabei sein):

[bei etw] mitspielen

mieć [w czymś] udział

spielst du mit?

grasz z nami?

2. mitspielen ŠPORT:

mitspielen (mitmachen)

brać [dov. obl. wziąć] udział w grze

mitspielen (in einer Mannschaft)

grać

er spielt jetzt in einer anderen Mannschaft mit

[on] gra teraz w innej drużynie

3. mitspielen FILM, THEAT:

in „Hamlet“ als Ophelia mitspielen

grać [dov. obl. za‑] Ofelię w „Hamlecie”

4. mitspielen MUS:

mitspielen

grać

sie würde gern in einem Orchester mitspielen

[ona] zagrałaby chętnie w orkiestrze

5. mitspielen pog. (mitmachen):

da spiele ich nicht mit!

nie bawię się w to! pog.

hoffentlich spielt das Wetter mit fig

oby pogoda ž. spol dopisała

6. mitspielen (zusetzen):

jdm übel mitspielen

dać się komuś we znaki

7. mitspielen:

mitspielen (eine Rolle spielen) (Gründe)

grać

bei der Auswahl spielen persönliche Motive mit

przy wyborze grały rolę motywy m. spol mn. osobiste

II . mịt|spielen GLAG. preh. glag.

mitspielen

grać [dov. obl. za‑]

spielst du eine Partie Schach [mit uns] mit?

zagrasz z nami partię szachów?

I . mịt|schreiben GLAG. preh. glag. irr

mitschreiben

notować [dov. obl. za‑]

mitschreiben

pisać

den Vortrag mitschreiben

robić notatki podczas wykładu

die Prüfung [o. Klausur] mitschreiben

pisać egzamin [razem z innymi]

II . mịt|schreiben GLAG. nepreh. glag. irr (bei einer Prüfung mitmachen)

mitschreiben

pisać z innymi

mịtschwingen GLAG. nepreh. glag. irr

mitschwingen

współbrzmieć

in seinen Worten schwingt Stolz mit

w jego słowach brzmi duma ž. spol

glej tudi mitklingen

mịt|klingen GLAG. nepreh. glag. irr

mitklingen

współbrzmieć

in seinen Worten klang Enttäuschung mit

w jego słowach słychać było rozczarowanie

Mịtstreiter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

Mitstreiter(in)

sojusznik(-iczka) m. spol(ž. spol) w konflikcie

wir waren Mitstreiter

byliśmy sojusznikami

Mịtsprache <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

das Recht auf Mitsprache

prawo sr. spol do współdecydowania [o czymś]

Mitsprache bei einer Entscheidung

prawo głosu przy podejmowaniu decyzji

I . schịcken [ˈʃɪkən] GLAG. preh. glag. (senden)

[jdm] etw schicken Brief, Waren

wysyłać [dov. obl. wysłać] [komuś] coś

[jdm] etw schicken Blumen

posyłać [dov. obl. posłać] [komuś] coś

[jdm] etw schicken Gruß

przesyłać [dov. obl. przesłać ][lub słać] [komuś] coś

jdn einkaufen schicken

wysłać kogoś po zakupy

ein Kind [wieder] nach Hause schicken

odesłać dziecko [z powrotem] do domu

etw mit der Post schicken

wysłać [lub przesłać] coś pocztą

das Kind in die Schule schicken

posłać dziecko do szkoły

sie schickt den Jungen Bier holen

ona posyła chłopca po piwo

II . schịcken [ˈʃɪkən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

nach jdm schicken

posłać po kogoś

sie schickte nach einem Arzt

[ona] posłała po lekarza

III . schịcken [ˈʃɪkən] GLAG. povr. glag.

1. schicken (sich gehören):

schicken

wypadać

schicken

uchodzić

das schickt sich nicht

to nie wypada

2. schicken (sich abfinden):

schicken

godzić [dov. obl. po‑] się z czymś

sie haben sich in Gottes Willen geschickt

pogodzili się z wolą Bożą