Prevodi za „nyckeln“ v slovarju nemško » poljski

nụckeln [ˈnʊkəln] GLAG. nepreh. glag. pog.

an etw daj. nuckeln

[po]ssać coś

fạckeln GLAG. nepreh. glag. pog.

fackeln

wahać się

nicht [lange] fackeln

nie zastanawiać się długo

I . wịckeln [ˈvɪkəln] GLAG. preh. glag.

1. wickeln (herumbinden):

sich daj. einen Schal um den Hals wickeln

zawiązywać [dov. obl. zawiązać] sobie szal na szyi

2. wickeln (einwickeln):

in etw tož. wickeln

zawijać [dov. obl. zawinąć] w coś

etw in eine Decke wickeln, eine Decke um etw wickeln

zawinąć coś w kołdrę [lub koc]

3. wickeln (aufwickeln):

auf etw tož. wickeln

nawijać [dov. obl. nawinąć] na coś

sein Haar wickeln

nawinąć włosy

4. wickeln (abwickeln):

von etw wickeln

odwijać [dov. obl. odwinąć] z czegoś

etw aus einem Papier wickeln

odwinąć coś z papieru

5. wickeln (in Windeln wickeln):

wickeln Baby

przewijać [dov. obl. przewinąć]

da bist du schief gewickelt pog.

strasznie się pomyliłeś pog.

II . wịckeln [ˈvɪkəln] GLAG. povr. glag.

sich um etw wickeln (Pflanze, Schlange, Garn)

owijać [dov. obl. owinąć] się wokół czegoś

zọckeln [ˈtsɔkəln] GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

zockeln → zuckeln

glej tudi zuckeln

zụckeln [ˈtsʊkəln] GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

zuckeln (Karren)

telepać się pog.

zuckeln (Mensch)

wlec się pog.

bụckeln GLAG. nepreh. glag. pog.

1. buckeln (Katze):

buckeln

robić koci grzbiet

2. buckeln slabš. (unterwürfig sein):

[vor jdm] buckeln

płaszczyć się [przed kimś] fig

nach oben buckeln und nach unten treten

płaszczyć się przed górą i deptać doły

nach oben buckeln und nach unten treten

mieć „mentalność rowerzysty”

pạckeln [ˈpakəln] GLAG. nepreh. glag. avstr. slabš. pog.

packeln

potajemnie [z kimś] pertraktować

wạckeln [ˈvakəln] GLAG. nepreh. glag.

1. wackeln +haben:

wackeln (nicht fest stehen) (Stuhl, Leiter)

chwiać [dov. obl. za‑ ][lub chybotać [dov. obl. za‑ ]] się

wackeln (Zahn)

ruszać [lub chwiać] się

2. wackeln +haben:

wackeln (sich bewegen) (Haus, Gläser)

trząść [dov. obl. za‑] się

3. wackeln +haben pog. (hin und her bewegen):

mit dem Kopf wackeln

kiwać [lub potrząsać] głową

mit den Ohren/Hüften wackeln

ruszać uszami/biodrami

an etw daj. wackeln pog.

potrząsać czymś

4. wackeln +haben pog.:

wackeln (Position, Disziplin)

chwiać się

wackeln (Position, Disziplin)

być niepewnym

wackeln (Firma)

stać u progu bankructwa

5. wackeln +sein pog. (sich schwankend bewegen):

er ist über die Straße gewackelt

on przeszedł chwiejnym krokiem przez ulicę

zụckeln [ˈtsʊkəln] GLAG. nepreh. glag. +sein pog.

zuckeln (Karren)

telepać się pog.

zuckeln (Mensch)

wlec się pog.