Prevodi za „organu“ v slovarju nemško » poljski

Vo̱rgang <‑[e]s, Vorgänge> SAM. m. spol

1. Vorgang (Geschehnis):

Vorgang

przebieg m. spol zdarzenia

schildern Sie mir den Vorgang!

proszę przedstawić mi przebieg zdarzenia!

2. Vorgang a. RAČ. (Prozess):

Vorgang

proces m. spol

Vorgang

przebieg m. spol

im Vorgang

w trakcie procesu

unkalkulierbarer Vorgang

nieprzewidywalny proces

3. Vorgang form (Akte):

Vorgang

akta mn. sprawy

4. Vorgang a. KEM., TEH. (Ablauf):

arbeitsintensiver Vorgang

pracochłonny przebieg

Orga̱n <‑s, ‑e> [ɔr​ˈgaːn] SAM. sr. spol

1. Organ ANAT.:

Organ

narząd m. spol

Organ

organ m. spol

die inneren Organe

wewnętrzne organy

lebenswichtige Organe

organy życiowe

ein Organ verpflanzen

przeszczepiać [dov. obl. przeszczepić] organ

ein Organ spenden

oddawać [dov. obl. oddać] narząd [do przeszczepu]

2. Organ mn. selten ur. jez. (Zeitung):

Organ

organ m. spol form

das monatlich erscheinende Organ der Regierungspartei

ukazujący się co miesiąc organ partii rządzącej

3. Organ ur. jez. (Institution):

Organ

organ m. spol

ausführendes Organ

organ wykonawczy

beratendes Organ

organ doradczy

gesetzgebendes Organ

organ ustawodawczy

4. Organ pog. (Stimme):

ein lautes Organ haben

mieć silny głos

Ori̱gano <‑s, brez mn. > [o​ˈriːgano] SAM. m. spol

Origano → Oregano

glej tudi Oregano

Ore̱gano <‑[s], brez mn. > [o​ˈreːgano] SAM. m. spol

Oregano

oregano sr. spol

Ore̱gano <‑[s], brez mn. > [o​ˈreːgano] SAM. m. spol

Oregano

oregano sr. spol

I . orga̱nisch [ɔr​ˈgaːnɪʃ] PRID.

1. organisch:

organisch a. KEM., MED. Chemie, Substanzen

organiczny

ein organisches Leiden

dolegliwości ž. spol mn. organiczne

2. organisch (natürlichen Gesetzmäßigkeiten folgend):

organisch Wachstum

naturalny

II . orga̱nisch [ɔr​ˈgaːnɪʃ] PRISL.

1. organisch:

organisch a. KEM.

organicznie

organisch MED. gesund

fizycznie

er ist organisch gesund

on jest fizycznie zdrowy

2. organisch (natürlich):

eine organisch verlaufende Entwicklung

rozwój m. spol przebiegający naturalnie

ọrgeln [ˈɔrgəln] GLAG. nepreh. glag.

1. orgeln (Drehorgel spielen):

orgeln

grać na katarynce

der alte Mann orgelte ohne Unterlass

starszy mężczyzna m. spol grał na katarynce bez ustanku

2. orgeln pog. (rauschen):

orgeln

szumieć

orgeln

huczeć

der Wind orgelt in den Bäumen

wiatr m. spol szumi w konarach drzew

3. orgeln:

orgeln (brunftig schreien) (Hirsch)

ryczeć [dov. obl. za‑]

Organịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ɔrga​ˈnɪst] SAM. m. spol(ž. spol)

Organist(in)

organista(-tka) m. spol (ž. spol)

Organịsmus <‑, Organismen> [ɔrga​ˈnɪsmʊs] SAM. m. spol

Organismus

organizm m. spol

Ortgang SAM.

Geslo uporabnika

Ortgang m. spol GRAD.

deska osłonowa szczytowa ž. spol