Prevodi za „pecken“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

Bẹcken <‑s, ‑> [ˈbɛkən] SAM. sr. spol

1. Becken:

Becken a. ANAT.

miednica ž. spol

Becken GEO

zagłębie sr. spol

Becken GEO

niecka ž. spol

2. Becken:

Becken (Spülbecken)

zlewozmywak m. spol

Becken (Waschbecken)

umywalka ž. spol

Becken (Schwimmbecken)

basen m. spol

3. Becken meist mn. MUS:

Becken

talerze mn.

Becken

czynele mn.

I . dẹcken [ˈdɛkən] GLAG. preh. glag.

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [dov. obl. pokryć]

decken Tisch

nakrywać [dov. obl. nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [dov. obl. pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FINAN.

czek m. spol nie ma pokrycia

4. decken FINAN. (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [dov. obl. wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [dov. obl. za‑] przestępstwo

6. decken ŠPORT:

decken

kryć [dov. obl. po‑]

7. decken ZOOL. (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] GLAG. povr. glag.

1. decken (gleich sein):

decken

pokrywać się

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

decken

przystawać do siebie

I . rẹcken [ˈrɛkən] GLAG. preh. glag.

recken Hals, Faust

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [dov. obl. rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] GLAG. povr. glag.

recken

przeciągać [dov. obl. przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko sr. spol przeciąga się w łóżku

wẹcken [ˈvɛkən] GLAG. preh. glag.

1. wecken (aufwecken):

wecken Kinder

budzić [dov. obl. o‑]

wann möchten Sie geweckt werden?

o której panią/pana obudzić?

sich von jdm wecken lassen

kazać się komuś obudzić

2. wecken (hervorrufen):

Erinnerungen wecken

budzić [lub wywoływać] wspomnienia

jds Interesse wecken

wzbudzać [dov. obl. wzbudzić] czyjeś zainteresowanie

Wẹcken <‑s, ‑> SAM. m. spol avstr., južnem.

Wecken

bułka ž. spol

I . lẹcken [ˈlɛkən] GLAG. preh. glag.

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw daj. lecken

lizać coś

der Hund leckte ihre Hand

pies m. spol lizał [dov. obl. po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! vulg.

pocałuj mnie gdzieś! slabš. pog.

du kannst mich mal am Arsch lecken vulg.

możesz mnie w dupę pocałować vulg.

sich daj. die Finger nach etw lecken pog.

oblizywać [dov. obl. oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] GLAG. nepreh. glag.

lecken (undicht sein) (Schiff)

przeciekać

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] GLAG. povr. glag. pog.

lecken

lizać się iron. pog.

I . nẹcken [ˈnɛkən] GLAG. preh. glag.

necken

drażnić

jdn mit etw necken

drażnić kogoś czymś

II . nẹcken [ˈnɛkən] GLAG. povr. glag.

sich mit jdm necken

przekomarzać się z kimś

fraza:

was sich liebt, das neckt sich preg.

kto się lubi, ten się czubi preg.