Prevodi za „schickesten“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . schịcken [ˈʃɪkən] GLAG. preh. glag. (senden)

[jdm] etw schicken Brief, Waren

wysyłać [dov. obl. wysłać] [komuś] coś

[jdm] etw schicken Blumen

posyłać [dov. obl. posłać] [komuś] coś

[jdm] etw schicken Gruß

przesyłać [dov. obl. przesłać ][lub słać] [komuś] coś

jdn einkaufen schicken

wysłać kogoś po zakupy

ein Kind [wieder] nach Hause schicken

odesłać dziecko [z powrotem] do domu

etw mit der Post schicken

wysłać [lub przesłać] coś pocztą

das Kind in die Schule schicken

posłać dziecko do szkoły

sie schickt den Jungen Bier holen

ona posyła chłopca po piwo

II . schịcken [ˈʃɪkən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

nach jdm schicken

posłać po kogoś

sie schickte nach einem Arzt

[ona] posłała po lekarza

III . schịcken [ˈʃɪkən] GLAG. povr. glag.

1. schicken (sich gehören):

schicken

wypadać

schicken

uchodzić

das schickt sich nicht

to nie wypada

2. schicken (sich abfinden):

schicken

godzić [dov. obl. po‑] się z czymś

sie haben sich in Gottes Willen geschickt

pogodzili się z wolą Bożą

schịchten [ˈʃɪçtən] GLAG. preh. glag.

schichten Ziegel, Steine

układać [dov. obl. ułożyć] warstwami

schichten Wäsche

układać jedno na drugim

Bücher aufeinander schichten

układać książki jedną na drugiej

Schạltkasten <‑s, ‑kästen> SAM. m. spol

Schaltkasten

skrzynka ž. spol rozdzielcza

Schickeri̱a <‑, brez mn. > [ʃɪkə​ˈriːa] SAM. ž. spol slabš. pog.

Schickeria

≈ elita ž. spol a. iron.

Schickeria

bogata warstwa ž. spol nadająca ton

Schịcksal¹ <‑s, ‑e> [ˈʃɪkzaːl] SAM. sr. spol

Schicksal (Lebensbestimmung):

Schicksal

przeznaczenie sr. spol

Schicksal

los m. spol

sich in sein Schicksal ergeben

godzić [dov. obl. po‑] się ze swoim losem

das ist Schicksal!

to [jest] przeznaczenie [lub zrządzenie sr. spol losu] !

dein Schicksal ist besiegelt!

twój los jest przesądzony [lub rozstrzygnięty] !

fraza:

jdn seinem Schicksal überlassen

zostawić kogoś łaskę losu

I . schịcklich [ˈʃɪklɪç] PRID. ur. jez.

schicklich

stosowny

schicklich

właściwy

schicklich (anständig)

przyzwoity

II . schịcklich [ˈʃɪklɪç] PRISL. ur. jez.

schicklich

stosownie

schicklich (anständig)

przyzwoicie

ạb|schicken GLAG. preh. glag.

abschicken Brief, Kurier:

abschicken

wysyłać [dov. obl. wysłać]

beschịcken* GLAG. preh. glag.

1. beschicken (schicken):

beschicken

wysyłać [dov. obl. wysłać]

beschicken

przygotowywać [dov. obl. przygotować]

die Messe mit guter Ware beschicken

wysłać na targi dobre towary

die Ausstellung mit Gemälden beschicken

przygotować obrazy na wystawę

2. beschicken TEH.:

beschicken

ładować [dov. obl. za‑]

beschicken

zasilać [dov. obl. zasilić]

ạn|schicken GLAG. povr. glag. ur. jez.

sich anschicken etw zu tun

zabierać [dov. obl. zabrać ][lub szykować pog. ] się do zrobienia czegoś

zu̱|schicken GLAG. preh. glag.

zuschicken

przesyłać [dov. obl. przesłać]

sich daj. etw zuschicken lassen

kazać sobie coś przesłać

etw zugeschickt bekommen

otrzymać coś pocztą