Prevodi za „större“ v slovarju nemško » poljski

Store <‑s, ‑s> [stɔː, stoːɐ̯] SAM. m. spol (Vorhang)

Store

stora ž. spol

Store

zasłona ž. spol

Stạrre <‑, brez mn. > [ˈʃtarə] SAM. ž. spol

Starre (des Blicks)

nieruchomość ž. spol

Starre (einer Leiche)

stężenie sr. spol pośmiertne

stọcken [ˈʃtɔkən] GLAG. nepreh. glag.

1. stocken +haben:

stocken (stillstehen) (Gespräch)

urywać się

stocken (stillstehen) (Gespräch)

nie kleić się pog.

stocken (Verkehr)

zatrzymać się

stocken (Verhandlungen)

utknąć w martwym punkcie

mir stockt der Atem

zaparło mi dech

ins Stocken geraten

zatrzymać [lub urwać] się

2. stocken +haben (stammeln):

stocken

jąkać się

3. stocken +haben o sein južnem., avstr., švic.:

stocken (gerinnen)

krzepnąć [dov. obl. s‑]

stocken (Milch)

zsiadać [dov. obl. zsiąść] się

stocken (Eier)

ścinać [dov. obl. ściąć] się

4. stocken +haben:

stocken (Stockflecken bekommen)

pleśnieć [dov. obl. s‑]

stocken (Papier)

żółknąć [dov. obl. z‑ z‑]

I . stö̱ren [ˈʃtøːrən] GLAG. preh. glag.

1. stören (belästigen):

jdn [bei etw] stören

przeszkadzać [dov. obl. przeszkodzić] komuś [w czymś]

lassen Sie sich durch mich nicht stören

proszę sobie nie przeszkadzać z mojego powodu

stört es Sie, wenn ich rauche?

czy nie będzie panu/pani przeszkadzać, jeżeli zapalę?

es gibt so einiges, was mich an ihm stört

jest coś takiego, co mi w nim przeszkadza

2. stören (unterbrechen):

stören Rede, Veranstaltung

przerywać [dov. obl. przerwać]

3. stören (beeinträchtigen):

stören Empfang, Verkehr, Ordnung, Frieden

zakłócać [dov. obl. zakłócić]

stören Leitung

przerywać [dov. obl. przerwać]

II . stö̱ren [ˈʃtøːrən] GLAG. nepreh. glag. (lästig sein)

stören

przeszkadzać

störe ich?

[nie] przeszkadzam?

bitte nicht stören!

proszę nie przeszkadzać!

die Musik stört bei der Arbeit

muzyka ž. spol przeszkadza w pracy

ich empfinde es als störend, wenn ihr ständig kichert

to jest dla mnie uciążliwe, kiedy wy ciągle chichoczecie

III . stö̱ren [ˈʃtøːrən] GLAG. povr. glag. pog. (Anstoß nehmen)

sich an etw daj. stören

gorszyć [dov. obl. z‑] się czymś

glej tudi gestört

gestö̱rt [gə​ˈʃtøːɐ̯t] PRID.

1. gestört PSIH. (nicht harmonisch):

gestört Ehe, Familie

skłócony

2. gestört (verwirrt):

gestört Kind, Tier

niespokojny

geistig/psychisch gestört

z zaburzeniami emocjonalnymi/psychicznymi

Story <‑, ‑s [o. Stories]> [ˈstoːri, ˈstɔri] SAM. ž. spol

1. Story pog. (Geschichte):

Story

historia ž. spol

die Story kaufe ich dir nicht ab!

nie wierzę w twoje bajeczki! pog.

2. Story (Bericht):

eine Story über etw tož.

reportaż m. spol o czymś

3. Story (Inhalt eines Films, Romans):

Story

akcja ž. spol

Stọrch <‑[e]s, Störche> [ʃtɔrç, pl: ˈʃtœrçə] SAM. m. spol ZOOL.

Storch

bocian m. spol

Stọrno <‑s, Storni> [ˈʃtɔrno, ˈstɔrno, pl: ˈʃtɔrni, ˈstɔrni] SAM. m. spol o sr. spol

Storno (einer Bestellung, eines Vertrags)

anulowanie sr. spol

Storno (einer Reise)

odwołanie sr. spol

Storno (eines Betrags)

storno sr. spol

Stọrni SAM.

Storni mn. od Storno

glej tudi Storno

Stọrno <‑s, Storni> [ˈʃtɔrno, ˈstɔrno, pl: ˈʃtɔrni, ˈstɔrni] SAM. m. spol o sr. spol

Storno (einer Bestellung, eines Vertrags)

anulowanie sr. spol

Storno (einer Reise)

odwołanie sr. spol

Storno (eines Betrags)

storno sr. spol

I . stọlz [ʃtɔlts] PRID.

1. stolz (von Freude erfüllt):

stolz auf jdn/etw

dumny [z kogoś/czegoś]

der stolze Vater

dumny ojciec m. spol

2. stolz pog. (beträchtlich):

stolz Summe

niezły pog.

3. stolz (imposant):

stolz Gebäude

okazały

4. stolz (hochmütig):

stolz

butny

stolz

wyniosły

II . stọlz [ʃtɔlts] PRISL. (vor Freude erfüllt)

stolz antworten

dumnie

stọpp [ʃtɔp] MEDM. pog.

stopp!

stop!

stopp!

stój!

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. preh. glag.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [dov. obl. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich daj. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pog.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [dov. obl. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [dov. obl. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [dov. obl. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [dov. obl. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [dov. obl. rozkruszyć]

5. stoßen švic. (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [dov. obl. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. nepreh. glag.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk m. spol wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw tož. stoßen

przylegać do czegoś

an etw tož. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [dov. obl. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung tož. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [dov. obl. napotkać] na opór

7. stoßen +haben švic. (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [dov. obl. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. povr. glag.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw daj. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw daj. stoßen

gorszyć [dov. obl. z‑] się czymś

Plörre SAM.

Geslo uporabnika

Plörre ž. spol pog. pej

lura ž. spol